Gisteren was het zondag. Derhalve was het ook kerkdag. Gods kinderen werden bemoedigd: God zorgt voor u! Maar ook op deze maandag – en op alle dagen van de week – leven gelovigen niet ongetroost. Als het goed is, tenminste. Want God, onze God, geeft Zijn kerk de kracht om vol te houden. De Dordtse Leerregels zeggen het zo: “Deze leer dat de ware gelovigen en heiligen zullen volharden en daar zeker van mogen zijn, heeft God tot eer van zijn naam en tot troost van allen die Hem vrezen, zeer overvloedig in zijn Woord geopenbaard en Hij prent die in de harten van de gelovigen in. Weliswaar wordt deze leer door het vlees niet begrepen, door de satan gehaat, door de wereld bespot, door onkundige mensen en huichelaars misbruikt en door dwaalgeesten bestreden, maar de bruid van Christus heeft haar altijd als een schat van oneindige waarde innig liefgehad en standvastig verdedigd. God zal ervoor zorgen, dat zij dit ook zal blijven doen”[1][2].
Die leer – de leer over Jezus Christus, de Verlosser – wordt ‘door het vlees niet begrepen’. Dat betekent in ieder geval: gewone mensen kunnen er met hun verstand niet bij. Maar toch is het zo: het is echt een geloofszaak. De kerk blijft het zeggen: “òf Jezus is geen volkomen Verlosser, òf zij die deze Verlosser met waar geloof aannemen, moeten alles in Hem hebben wat voor hun behoud nodig is”[3].
Het is een bekend lied:
“Zoek Jezus veel,
zoek Jezus vroeg.
Wie Jezus heeft,
die heeft genoeg”[4].
Dit eenvoudige lied, dat voor het eerst in 1937 gepubliceerd werd, is op zichzelf waar. Maar daarbij mogen we nooit de inzet van de Heidelbergse Catechismus vergeten: “Dat ik met lichaam en ziel, in leven en sterven, het eigendom ben, niet van mijzelf, maar van mijn trouwe Heiland Jezus Christus”[5].
De Heiland heeft ons gekocht. We zitten aan Hem vast. Sterker nog: “Wij zijn leden van Zijn lichaam, van Zijn vlees en van Zijn gebeente”. Zo staat dat in Efeziërs 5[6].
Daarom kan de kerk geen los zand zijn. Gods kinderen horen bij elkaar!
De profeet Jesaja sprak er in hoofdstuk 54 al over: “Want al zouden bergen wijken en heuvels wankelen, Mijn goedertierenheid zal van u niet wijken en het verbond van Mijn vrede zal niet wankelen, zegt de HEERE, uw Ontfermer”[7].
En in Openbaring 13 blijkt dat de kerk, populair gezegd, inderdaad niet weg te krijgen is. Lees maar mee: “En het beest werd macht gegeven om oorlog te voeren tegen de heiligen en om hen te overwinnen, en hem werd macht gegeven over elke stam, taal en volk. En allen die op de aarde wonen, zullen het aanbidden, althans van wie de namen niet zijn geschreven in het boek des levens van het Lam. Dat geslacht is, van de grondlegging van de wereld af. Indien iemand oren heeft, laat hij horen. Als iemand in gevangenschap voert, die gaat zelf in gevangenschap. Als iemand met het zwaard doodt, die moet zelf met het zwaard gedood worden. Hier is de volharding en het geloof van de heiligen”[8].
In het bovenstaande citaat staan een paar woorden cursief gedrukt. Kerkmensen staan geregistreerd in de burgerlijke stand van de hemel. En er is niemand die hen daar uit halen kan!
Wat nut het ons om dit alles te memoreren? Hieronder worden vier kwesties zaken uit de actualiteit van de laatste maanden op een rij gezet, waarbij geloofsvolharding zeker nodig is.
1.
In oktober jongstleden werd een Franse leraar geschiedenis en maatschappijleer, Samuel Paty, op straat onthoofd. De aanleiding is een spotprent van Mohammed die de leraar tijdens een les over vrijheid van meningsuiting heeft laten zien. Natuurlijk, Frankrijk is geen Nederland. Maar ook in ons land staat de hiervoor genoemde vrijheid onder druk. Denkt u maar aan alle ophef die er is geweest in verband met het (vermeende niet-)accepteren van een homoseksuele geaardheid in de Gereformeerde wereld. Waar gaat het naar toe? Wat zal de toekomst brengen? Laat het duidelijk zijn: de kerk wordt opgeroepen om Gods Woord in alles te eerbiedigen, en de Schriftuurlijke leer als een schat van oneindige waarde innig lief te hebben en standvastig te verdedigen.
2.
Overheid en overheidsinstanties zijn lang niet altijd betrouwbaar. Vooringenomenheid en bureaucratie zijn maar al te vaak aan de orde van de dag. Denkt u maar aan de affaire rond de kinderopvangtoeslag. Ongeveer 22.000 ouders werden onterecht slachtoffer van fraudeverdenkingen met de kinderopvangtoeslag en/of slachtoffer werden van een harde fraudeaanpak bij de Belastingdienst[9]. Gevolg: boze, verdrietige en zeer teleurgestelde burgers. Misschien zijn er wel wanhopige kinderen van God die in verband hiermee met grote aandrang smeken: ‘Here, help ons toch!’.
Laten wij elkaar wijzen op Psalm 33:
“De HEERE vernietigt de raad van de heidenvolken,
Hij verbreekt de gedachten van de volken.
Maar de raad van de HEERE bestaat voor eeuwig,
de gedachten van Zijn hart bestaan van generatie op generatie”[10].
Naar dit Schriftgedeelte wordt verwezen als de Dordtse Leerregels ons voorhouden: “…tegen Hem kan geen plan iets uitrichten en is geen enkele macht opgewassen”. Met andere woorden: de kerk kan in het geloof volharden omdat zij zeker weet dat niemand Gods plan met de wereld doorkruisen kan!
3.
Het aantal coronabesmettingen in Nederland is momenteel nog erg hoog. Het Nederlands Dagblad opende op woensdag 9 december jongstleden met het bericht: “Nederlanders zullen Kerst dit jaar in kleine kring moeten vieren. Het aantal coronabesmettingen laat een versoepeling niet toe. Sterker nog: als de cijfers niet verbeteren, wil het kabinet nog vóór de Kerst strengere maatregelen aankondigen”[11]. Het lijkt erop dat dit inderdaad gebeuren gaat.
Dit alles impliceert dat het voor velen eenzame donkere dagen blijven. De maatschappij wordt wat meer los zand. Maar Gods kinderen zijn één met hun Heiland. Die eenheid wordt nooit los zand. Daarom moet ook de kerk ervoor waken los zand te worden. Dat is immers de vergadering van Gods volk?
4.
De eenheid van allen die Gereformeerd willen blijven staat zwaar onder druk. Het Reformatorisch Dagblad meldde begin november: “De relatie tussen de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) enerzijds en de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv) en Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) anderzijds staat flink onder druk”[12]. Er werd gezegd: “Eenheid lijkt verder weg dan ooit”. En: “Op landelijk niveau lopen de contacten steeds moeizamer en eenheid van kerkverbanden lijkt verder weg dan ooit”. Natuurlijk – op het kerkelijke terrein zijn er ook andere, meer hoopgevende ontwikkelingen. Maar het is best voorstelbaar dat sommigen denken: wat zal er uiteindelijk van de kerk overblijven?
Laat de onrust maar niet te groot worden! Immers, mét de Dordtse Leerregels mogen wij, ook vandaag, belijden: “Weliswaar wordt deze leer [over de volharding en de zekerheid die de heiligen hebben, BdR] door het vlees niet begrepen, door de satan gehaat, door de wereld bespot, door onkundige mensen en huichelaars misbruikt en door dwaalgeesten bestreden, maar de bruid van Christus heeft haar altijd als een schat van oneindige waarde innig liefgehad en standvastig verdedigd. God zal ervoor zorgen, dat zij dit ook zal blijven doen; tegen Hem kan geen plan iets uitrichten en is geen enkele macht opgewassen”.
Noten:
[1] Dordtse Leerregels, hoofdstuk V, artikel 15.
[2] Op woensdagavond 9 december 2020 vergaderde de mannenvereniging ‘Augustinus’ van De Gereformeerde Kerk Groningen. In de bespreking stond hoofdstuk V van de Dordtse Leerregels centraal. In dit artikel is enige voorstudie voor die avond samengevat.
[3] Heidelbergse Catechismus – Zondag 11, antwoord 30.
[4] Geciteerd van https://www.elkzingzijnlof.nl/lied.php?ID=156 ; geraadpleegd op woensdag 9 december 2020.
[5] Heidelbergse Catechismus – Zondag 1, antwoord 1.
[6] Efeziërs 5:30.
[7] Jesaja 54:10.
[8] Openbaring 13:7-10.
[9] Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Toeslagenaffaire ; geraadpleegd op woensdag 9 december 2020.
[10] Psalm 33:10 en 11.
[11] Geciteerd uit: “Kerst dit jaar in kleine kring”. In: Nederlands Dagblad, woensdag 9 december 2020, p. 1.
[12] “Relatie GKV/NGK en CGK op dieptepunt”. In: Reformatorisch Dagblad, maandag 2 november 2020, p. 15.