Op weg naar de laatste dag

Als het gaat over de laatste dag van hemel en aarde klinken in Gods Woord zware woorden. Neem bijvoorbeeld Zefanja 1: “De held zal daar bitter schreeuwen! Een dag van verbolgenheid is die dag, een dag van benauwdheid en angst, een dag van verwoesting en vernietiging, een dag van wolken en donkerheid, een dag van donkere wolken…”[1].
Het is een dag waarop Gods woede over de zonde blijkt. Hij toornt over criminaliteit. Zijn oordeel over de misdaad van alle mensen is zwaar.
Even verderop in Zefanja 1 staat: “Ik zal de mensen benauwen, zodat zij zullen gaan als de blinden, want zij hebben tegen de HEERE gezondigd. Hun bloed zal uitgegoten worden als stof en hun lichaam als uitwerpselen”[2].
Daar gaat het om: Gods volk is besmeurd en vervuild door de zonde. Al die zonden steken smerig en donker af tegen de schittering van Gods heerlijkheid. De felle tegenstelling doet pijn aan de ogen!

De zonde grijpt als een agressief virus om zich heen. Dat zien we om ons heen gebeuren.
Twee voorbeelden uit het recente nieuws.
Eerst een Nederlands voorbeeld.
Afgelopen dinsdag, 11 augustus, werd gemeld dat in het Drentse Nijeveen onlangs een laboratorium is ontmanteld waar naar schatting 200 kilo cocaïne per dag werd geproduceerd. Dat witte poeder wordt gesnoven of geïnjecteerd. Het is zeer verslavend. Cocaïne en andere drugs kunnen mensenlevens verwoesten[3].
Nu een buitenlands voorbeeld.
In Wit-Rusland – dat ook wel Belarus wordt genoemd – bestuurt president Loekasjenko zijn land al zesentwintig jaar met ijzeren hand. Tijdens de verkiezingen die afgelopen zondag gehouden werden kreeg hij, zo werd meegedeeld, 80% van de stemmen. Dat klinkt mooi; alleen maar – het land is door en door corrupt. En president Loekasjenko is in het geheel niet populair meer. De NRC schreef: “In de afgelopen kwarteeuw bleef Wit-Rusland een aangeharkte socialistische heilstaat – met alle repressie die daarbij hoort. Vooral jonge Wit-Russen hebben daar geen trek meer in. In de afgelopen jaren is de Wit-Russische economie bovendien langzaam in het slop geraakt. Nu Rusland niet langer bereid lijkt die economie te subsidiëren, dreigt langdurige stagnatie. Met zijn mismanagement van de coronacrisis -volgens ‘Batka’ vormde het virus geen gevaar- heeft Loekasjenko zelfs zijn trouwste supporters van zich vervreemd”[4]. Felle protesten worden zo snel mogelijk met harde hand de kop ingedrukt. Wit-Rusland wordt wel ‘de laatste dictatuur van Europa’ genoemd. Dat zegt wel genoeg.
Wat zien we in het bovenstaande?
Dit – als mensen zich niets van God of gebod aantrekken, gaan mensenlevens kapot en worden maatschappijen totaal ontwricht.

Dat alles stemt droevig. Wat kunnen mensen toch diep vallen als zij zichzelf willen redden! Wat gaan mensen toch ver als zij koste wat het kost, andere mensenlevens niet achtend, zelf de macht en het grote geld willen pakken!
Nu begint dit stuk ook nog met Zefanja 1.
Is dat een Bijbelgedeelte om bloglezers te activeren tot het lezen van Gods Woord? Is dat een manier om in deze verwarrende wereld mensen te troosten?
Toch wel.

Want wij moeten niet bij Zefanja 1 blijven staan[5].
Wij moeten verder lezen in Gods Woord. Bijvoorbeeld in Johannes 3: “Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet geloofd heeft in de Naam van de eniggeboren Zoon van God”[6].
De Here Jezus Christus heeft betaald voor onze zonden. Wie in Hem gelooft, heeft eeuwig leven. Een rijk leven bereikt men uiteindelijk niet met dictatuur of met zóveel geld dat men er, bij wijze van spreken, gelijk oom Dagobert Duck in zwemmen kan.
De apostel Johannes schrijft in zijn eerste algemene brief: “Al wie belijdt dat Jezus de Zoon van God is, God blijft in hem, en hij in God. En wij hebben de liefde die God tot ons heeft, gekend en geloofd. God is liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem. Hierin is de liefde bij ons volmaakt geworden, opdat wij vrijmoedigheid mogen hebben op de dag van het oordeel. Want zoals Hij is, zijn ook wij in deze wereld”[7].
Laten we zonder omwegen erkennen dat Jezus Christus Gods Zoon en onze Redder is. Dan weten we ’t zeker: God woont in ons.
Alle zonden ten spijt kiest Hij bij door Hem gekochte kinderen domicilie. Dan worden zij door Gods liefde beheerst. Dan zijn zij ook niet bang meer voor Gods oordeel. Hij heeft immers voor hun zonden betaald? Wij zijn toch onlosmakelijk aan Hem verbonden? Nou dan!

In Zefanja 1 gaat het over de dag van de Here. De boodschap van de profeet Zefanja is duidelijk: als God Zijn diepe verontwaardiging en grote woede toont, blijkt elk menselijk bolwerk slechts uiterst nietig. Jazeker, Gods woede raast uiteindelijk over de wereld. En niemand is er tegen bestand. 
Maar laten wij Zefanja 1 nooit lezen als een losstaand vonnis. De Nieuwtestamentische kerk moet verder kijken. Zij moet haar taak verstaan. De kerk moet, bijvoorbeeld, 1 Petrus 1 gaan lezen: “…wandel dan in de vreze des Heeren, gedurende de tijd van uw vreemdelingschap, in de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, vrijgekocht bent van uw zinloze levenswandel, die u door de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbaar bloed van Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam”[8].

De wereld zit met vast, met ketenen van allerlei soort. Vast aan macht. Vast aan geld – hoe meer hoe liever. Vast aan drugs. Vast aan dictatuur. Vast aan… – vult u maar in.
Maar Gods kinderen zijn vrij. Vrij – ook al lijkt dat soms niet het geval te zijn.
Aardse machthebbers worden uiteindelijk aan de kant geveegd. Drugsdealers, dictators en alle andere tegenstanders van God worden opgeruimd.

Wij moeten ons niet laten misleiden door het nieuws van eergisteren, gisteren, vandaag en morgen.
Want het blijde nieuws dat God aan de wereld verkondigt is veel en veel groter!

Noten:
[1] Zefanja 1:14 b en 15.
[2] Zefanja 1:17.
[3] Zie hierover https://nos.nl/artikel/2343652-politie-ontmantelt-grootste-cocainelab-ooit-in-nederland.html en https://www.drugsenuitgaan.nl/middelen/cocaine ; geraadpleegd op dinsdag 11 augustus 2020.
[4] Geciteerd van https://www.nrc.nl/nieuws/2020/08/10/crisis-in-wit-rusland-hoelang-blijft-buurman-rusland-afzijdig-a4008440 ; geraadpleegd op dinsdag 11 augustus 2020.
[5] In het onderstaande gebruik ik onder meer meer https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/23320/jongste-dag-g-een-troost/ ; geraadpleegd op dinsdag 11 augustus 2020.
[6] Johannes 3:16, 17 en 18.
[7] 1 Johannes 4:15, 16 en 17.
[8] 1 Petrus 1:17, 18 en 19.

Narconomie versus nieuw leven

Narconomie: dat is de economie van de drugs, en van de drugskartels.
De NOS meldt: “De kartels hebben Nederland ontdekt als handige doorvoerhaven, waarbij de labs van xtc-producenten en hun netwerken gebruikt kunnen worden om de extreem verslavende harddrug te maken en exporteren.

Of Nederland een ‘walhalla’ is voor de kartels, zoals De Telegraaf kopte boven het artikel? Zo ver wil drugsonderzoeker Ton Nabben, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, niet gaan. Maar de ontwikkeling verbaast hem niet. ‘De grote drugsbendes zitten overal en dit past in het idee van de wereldwijde ‘narconomie’, zegt hij”[1].

Waarom worden er zoveel drugs gebruikt?
“Reden om met drugs te beginnen zijn vaak nieuwsgierigheid of omdat iemand bij een bepaalde groep wil horen”.
“Onder andere is aan coffeeshopbezoekers gevraagd waarom zij blowen. Zij gaven de volgende redenen op: ontspanning/rustgevend; gezelligheid; lekker; slaap-/ kalmeringsmiddel; smaak; prettig gevoel; roes; inspiratie/creativiteit; verveling; verslaving”[2].

Het lijkt er op dat mensen op zoek zijn naar een andere wereld. In deze samenleving kunnen zij het niet vinden. Er moet wat anders komen. En als die andere wereld er niet is, dan wil men die met nieuwe inspiratie en creativiteit gaan creëren.

In de kerk weten we daar alles van. Denkt u maar aan de Nederlandse Geloofsbelijdenis: “Wij geloven dat dit ware geloof, in de mens verwekt door het horen van het Woord van God en door de werking van de Heilige Geest, hem opnieuw geboren doet worden en hem tot een nieuwe mens maakt. Dit ware geloof doet hem leven in een nieuw leven en bevrijdt hem uit de slavernij van de zonde”[3].

En wat is dat ware geloof dan wel? “Wij geloven dat ons heil gelegen is in de vergeving van onze zonden om Jezus Christus’ wil. Daarin bestaat onze gerechtigheid voor God. Dat leren David en Paulus ons door te verklaren: Zalig is de mens aan wie God gerechtigheid toerekent zonder werken (…). En dezelfde apostel zegt, dat wij om niet, anders gezegd, uit genade gerechtvaardigd zijn door de verlossing in Christus Jezus (…). Daarom houden wij dit fundament altijd vast. Daarin geven wij alle eer aan God, terwijl wij onszelf vernederen en belijden wat voor mensen wij zijn, zonder ons ook maar enigszins op onszelf of op onze verdiensten te laten voorstaan. Wij steunen uitsluitend op de gehoorzaamheid van de gekruisigde Christus en rusten daarin. En deze gehoorzaamheid is de onze, wanneer wij in Hem geloven”[4].

Ware gelovigen worden opnieuw geboren. Zij gaan opnieuw beginnen. En waarom doen zij dat? Omdat zij naar de preek luisteren. Zij krijgen een heel nieuw leven.
Is dat niet opvallend? Dat is precies waar zoveel mensen naar op zoek zijn!

Nu is er tenminste één punt van aandacht: de Here biedt het nieuwe leven aan. Sterker nog: als mensen op zoek gaan naar een nieuw leven en vervolgens in de kerk terechtkomen, dan is dat werk van God.
Denkt u maar aan Lydia, die purperverkoopster uit Thyatira: “En een zekere vrouw, van wie de naam Lydia was, een purperverkoopster uit de stad Thyatira, die God diende, luisterde naar ons. En de Heere opende haar hart, zodat zij acht gaf op wat door Paulus gesproken werd”[5]. De Here had haar al geroepen. Immers – zij diende Hem al. En Hij nam haar in Handelingen 16 mee naar het volgende markeringspunt in de heilsgeschiedenis: vergeving van de zonden, omdat Jezus Christus ook voor haar zonden betaald heeft.

Echte gelovigen luisteren naar de preek. Paulus schrijft in Romeinen 10: “Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God”[6].
Het Woord wordt verkondigd op bevel van God. Dat Woord wordt gehoord. Dat Woord geeft de kaders van het leven aan. Gelovig leven is ingekaderd in Jezus Christus. Een paar hoofdstukken later, in hoofdstuk 12, schrijft Paulus: “Want zoals wij in één lichaam vele leden hebben en de leden niet alle dezelfde functie hebben, zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden van elkaar”[7]. In de kerk zijn wij “in Christus”. Hij geeft ons de ruimte. En Hij geeft ook de grenzen aan.
In de preek gebeurt, als het goed is, heel veel. En de consequenties in diverse mensenlevens zijn nog vele malen groter!
Wij spreken wel eens over de eigenwaarde van een mens. Je bent belangrijk!, zeggen ze. Dat klinkt mooi. Maar dat kunnen we alleen maar zeggen in Jezus Christus, onze Heiland. Hij bakent ons leven af. Hij zet de grenspalen neer. En Hij geeft ons uitzicht op een volmaakt leven.

In de kerk werkt de Heilige Geest. “Niemand kan zeggen: Jezus is Heere, dan door de Heilige Geest”[8]. In de kerk heerst, om zo te zeggen, koortsachtige activiteit. De Heilige Geest is volop aan het werk. In de kerk wordt het nieuwe leven van heel veel mensen ontwikkeld. Het nieuwe leven wordt uitgevouwen.

Waarom gaan mensen aan het gebruiken van drugs beginnen? Antwoord: onder meer omdat zij bij een groep willen horen.
Welnu, in de kerk verzamelt de Here Zijn volk. In de kerk spreekt alles van Hem. In de kerk ontmoeten wij God. En wij ontmoeten Zijn volk.
 
De NOS meldt: “De Mexicaanse kartels zijn volgens hem mondiaal opererende organisaties die voortdurend reageren op vraag en aanbod. Dat kunnen ze ook razendsnel doen, want ze hoeven geen rekening te houden met regels”, zegt Nabben. ‘Het is een soort Risk, ze verplaatsen constant hun troepen. Je ziet het in Colombia, waar de guerrillabeweging FARC weg is uit de binnenlanden en kartels daar nu de cocaïneproductie overnemen’”.
De narconomie wordt een wereldmacht.
Maar Gods macht is groter. Veel en veel groter.
Daarom mogen wij in de kerk zonder terughoudendheid Psalm 27 zingen:
“Al zou mij ook een legermacht omringen,
ik vrees niet, maar verlaat mij op de HEER.
Al willen zij mij door de strijd bedwingen,
ik steun op God en leg mij rustig neer.
Sterk blijft mijn hart in nood en krijgsgevaar,
want God is met mij, Hij verlaat mij niet.
Hij is het die het strijdperk overziet.
Zijn sterke arm helpt altijd wonderbaar”.
En ook:
“Eén ding blijf ik steeds van de HERE vragen,
één enkel ding, dat heel mijn hart begeert:
om in zijn tempel al mijn levensdagen
bij Hem te zijn, te wonen bij mijn HEER.
Daar in zijn huis, waar alles spreekt van Hem,
wil ik aanschouwen ’s HEREN heerlijkheid,
zijn schone dienst, verricht in heiligheid.
Ik wil aandachtig luist’ren naar zijn stem”[9].

Noten:
[1] Geciteerd van https://nos.nl/artikel/2334281-mexicaanse-taferelen-in-de-polder-de-kartels-spelen-een-soort-risk.html ; geraadpleegd op zaterdag 23 mei 2020.
[2] Geciteerd van https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/waarom-worden-drugs-gebruikt/ ; geraadpleegd op zaterdag 23 mei 2020.
[3] Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikel 24.
[4] Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikel 23.
[5] Handelingen 16:14.
[6] Romeinen 10:17.
[7] Romeinen 12:4 en 5.
[8] 1 Corinthiërs 12:3 b.
[9] Psalm 27:2 en 3 – berijmd; Gereformeerd-Kerkboek-1986.

Psalm 40 in de drugseconomie

“De florerende drugseconomie heeft in Amsterdam nagenoeg vrij spel. Bij de overheid ontbreekt het aan kennis, regie en uithoudingsvermogen om criminelen en hun handlangers de pas af te snijden”. Aldus bericht het Nederlands Dagblad op donderdag 29 augustus 2019.
Er staat bij:
”In Amsterdam, bekend om zijn cultuur van tolerantie, worden veel drugs gebruikt. Dat blijkt onder meer uit onderzoeken naar het rioolwater en naar de uitgaanscultuur in de stad. Daarnaast is de stad sinds de jaren zeventig uitgegroeid tot een belangrijke marktplaats voor internationale drugshandel, aldus de onderzoekers. Onder meer vanwege de goede verbindingen met de rest van de wereld: door de lucht, over zee en over de weg. Bovendien maken de financiële en de digitale infrastructuur de stad aantrekkelijk voor criminelen uit de hele wereld”.
En:
“Het is niet voor het eerst dat er alarmerende conclusies over georganiseerde misdaad in Amsterdam worden getrokken. In 1996 verscheen er al een analyse van wetenschappers Frank Bovenkerk en Cyrille Fijnaut. Daarin concludeerden zij onder meer dat ‘wat begon als een wereld van flower power’ deels veranderde in een ‘omvangrijke en keiharde drugsmarkt’.
Onder meer naar aanleiding van die analyse uit 1996 werden er projecten gestart en maatregelen genomen om deze ontwikkeling tegen te gaan. Volgens Tops en Tromp [de heren die het recente onderzoek hebben verricht] ebde het enthousiasme voor de projecten langzaam weg. ‘Projecten komen, projecten gaan. We zien projecten die gericht zijn op individuen, op gebieden, op fenomenen’, schrijven ze in het onderzoek.
Allemaal nuttig, stellen ze. Maar een gezamenlijke strategie van de overheidsdiensten is volgens hen in Amsterdam niet sterk ontwikkeld.
Gemeentelijke diensten, hulpverlening, Rijk en politie werken vaak langs elkaar heen bij de aanpak van drugscriminaliteit, concluderen Tops en Tromp. Door die gefragmenteerde manier van werken (en soms ook door wet- en regelgeving) bereikt informatie dikwijls niet de diensten voor wie die relevant is”[1].

Waarom gebruiken mensen drugs?
Wie naar een antwoord op die vraag zoekt, komt woorden tegen als: ontspanning, rustgevend, slaapmiddel en kalmeringsmiddel[2].
Met drugs bewerkstelligt men dus een tijdelijke vlucht uit de werkelijkheid. Men gaat op zoek naar leegte. Naar het Rustgevende Niets.
Voor drugsbaronnen en dergelijke lieden is bovendien hebzucht aan de orde. En machtswellust, tevens.
Mensen raken – kortom – verstrikt in een web van verslaving, van criminaliteit, van geldzucht.

Wie naar de maatschappij kijkt, is daar niet verbaasd over. De wereld is hard. De overheid faalt op onderscheiden punten.
Dan ga je je troost elders zoeken. Bij degelijke mensen. Bij betrouwbare instanties. Alleen maar – degelijke mensen en betrouwbare instanties lijken er steeds minder te zijn.

Dit alles zo zijnde mogen wij elkaar op Psalm 40 wijzen.

Psalm 40 is een lied van David.
In dat kerklied zet hij uiteen dat hij vurig tot God gebeden heeft. En de Here luisterde naar David. De hemelse God werd volop actief; Hij trok David omhoog uit een zeer diep dal. David werd, om zo te zeggen, uit het drijfzand van de ellende getrokken; hij kreeg weer vaste grond onder de voeten!
Daarom, zingt David, is het nu tijd voor een nieuw lied. Want het is eens te meer bewezen: je kunt op God vertrouwen! De God van hemel en aarde is een Steunbeer waar je van op aan kunt – het is heerlijk om met Hem te leven!
De activiteit van God hangt, om zo te zeggen, aan elkaar van weldaden en wonderen. Het zijn er zoveel dat je ze eigenlijk niet op een rij kunt zetten. Nee, de Here werkt niet hap-snap; zeker niet.
En daarom wil de Here in de Godsdienst van Zijn kinderen ook geen hap-snap-beleid. Het brengen van allerlei offers is niet genoeg. Nee, heel het aardse bestaan moet aan God gewijd zijn. Alles moet in het teken staan van de eer aan God.
Welnu – dat is precies wat David wil doen. Dat is precies wat David zijn luisteraars wil leren. Davids mond loopt er van over. Iedereen, ja iedere wereldburger moet het horen: God is betrouwbaar. Iedereen moet het horen: God luistert naar je als je in het gebed naar Hem toe gaat!
David vraagt heel expliciet om Gods bescherming. En dat is nodig ook. Want David weet het: mijn leven staat bol van de zonde. David weet het: in mijn leven zijn tekortkomingen en zonden aan de orde van de dag. Goed beschouwd is het leven van David – zeker als hij Psalm 40 componeert – tamelijk hopeloos. Gods trouwe hulp is hard nodig!
Voordat je ’t weet gaan de mensen zeggen: ‘Nou, die God van David is geen knip voor de neus waard. En David? Hem kunnen we met een paar goede wapens zonder veel moeite om het leven brengen’.
Het is duidelijk – dit is exact wat David niet wil. Welnee! De mensen moeten juist zeggen: ‘De God van David doet magnifieke dingen. Wát een goede God is dat!’.
Even zo goed weet David het zeker: de Here zal Hem helpen! En daarom bidt Hij nogmaals dringend: Here, red mij!
Dat is Psalm 40.

De schrijver van de brief aan de Hebreeën betrekt Psalm 40 op Jezus Christus. Hij doet dat als volgt: “Want het is onmogelijk dat het bloed van stieren en bokken de ​zonden​ wegneemt. Daarom zegt Hij bij Zijn komst in de wereld: Slachtoffer en ​graanoffer​ hebt U niet gewild, maar U hebt voor Mij een lichaam gereedgemaakt. Brandoffers​ en offers voor de ​zonde​ hebben U niet behaagd. Toen zei Ik: Zie, Ik kom – in de ​boekrol​ is over Mij geschreven – om Uw wil te doen, o God”[3].
De Hebreeënschrijver wil maar zeggen: de Heiland is voor de zonden gestorven. Voor de zonden van David, jazeker. Maar ook voor de zonden van heel de wereld.
De Heiland draagt een structurele oplossing aan: verlossing van alle schuld – er is betaald!
Zo moeten wij, vanuit Psalm 40, de lijn dóórtrekken.

Nederland in het algemeen, en Amsterdam in het bijzonder, is een knooppunt van de internationale drugshandel.
Hoe kan het zo van kwaad tot erger gaan?
Bij de beantwoording van die vraag is er één sleutelwoord: Woordverlating. Met andere woorden: dit krijg je ervan als je bij God wegloopt. Oftewel: dit krijg je ervan als je Gods wet negeert, en zelf oplossingen zoeken gaat!

Wat te doen aan de florerende drugseconomie?
Begin maar eens bij Psalm 40!

Noten:
[1] “Vrij spel voor drugscriminelen in Amsterdam”. In: Nederlands Dagblad, donderdag 29 augustus 2019, p. 4 en 5.
[2] Zie hiervoor https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/waarom-worden-drugs-gebruikt/ ; geraadpleegd op donderdag 29 augustus 2019.
[3] Hebreeën 10:4-7.