Pinksterperspectief

“En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed, vuur en rookwalm. De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en ontzagwekkende dag van de Heere komt”[1].

Dat zijn woorden van Petrus. Ze staan in Handelingen 2. Hij spreekt ze uit op de eerste Pinksterdag. Die woorden heeft hij trouwens niet van zichzelf. Hij citeert ze uit het tweede hoofdstuk van de profetie van Joël[2].

Ziet u het voor u?
De zon verdwijnt volledig. Het wordt nacht. Stikdonkere nacht.
Bloed – notabene, de maan wordt rood.
Grote kolommen rook stijgen op. En overal is vuur.
Het wordt vrijwel helemaal donker. Op dat flakkerend vuur na, dus.
Eigenlijk is het zicht op zo’n wereld beangstigend!

In de afgelopen dagen hebben we in Nederland een paar keer noodweer gehad. De NOS kopte: “Problemen op spoor door noodweer, code oranje in hele land ingetrokken” en: “Schade en lichtgewonden door zware onweersbuien en harde wind”[3].
Wateroverlast, omgevallen bomen, schade aan huizen en auto’s – het kwam allemaal langs. Maar het haalt het niet bij Handelingen 2!

Een niet-weter zou kunnen denken dat de God van hemel en aarde Zijn agressie botviert op een kapotte aarde.
Maar niets is minder waar. Want in Handelingen 2 preekt Petrus namelijk verder: “En het zal zo zijn dat ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zalig zal worden”[4].
Het is de moeite waard om die laatste zin cursief te zetten. Dat bloed, dat vuur, al die rook, die volstrekt ondoordringbare duisternis – die zijn bedoeld om ons ertoe te brengen dat wij de wijk nemen naar de Redder van deze wereld.
Er is, als het erop aankomt, maar één vluchtroute die ons naar veilig gebied brengt: het pad dat door de Here Zelf geplaveid is.

Zalig: dat woord wordt tegenwoordig nogal eens door televisiekoks gebruikt. Men spreekt dan over een zalige maaltijd. Maar één ding is zeker: die exquise smaak steekt schril af tegen de zaligheid van de hemel.
Dat geluk, die vrede, die heerlijke sfeer smaakt naar meer. En ja, dat gaat goed komen. Dat alles houdt namelijk nooit meer op. Het gaat door tot in verre eeuwigheden!

Die zaligheid wordt ons in Gods Woord voortdurend voorgehouden.
Denkt u bijvoorbeeld maar aan Mattheüs 1: “…en zij – dat is Maria – zal een Zoon baren, en u zult Hem de Naam Jezus geven, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden”[5].
Of bijvoorbeeld aan Mattheüs 5: “Zalig zijn de armen van geest, want van hen is het Koninkrijk der hemelen”[6]. Mensen die met lege handen bij hun Heiland komen, zijn van harte welkom in de oneindige wereld van de zaligheid.
Of bijvoorbeeld aan Mattheüs 10: “En u zult door allen gehaat worden omwille van Mijn Naam; maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden”[7]. Daar worden de discipelen aangesproken. Zij hebben in hun werk uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen nodig.
Of bijvoorbeeld aan Efeziërs 2: “Want uit genade bent u zalig geworden, door het geloof, en dat niet uit u, het is de gave van God”[8]. Let erop dat Paulus schrijft: door God uitgekozen zijn al zalig!

Als wij kijken naar de wereld om ons heen, zien wij al snel hoe groot het verschil is tussen de puinhoop op aarde en de glorieuze heerlijkheid in de hemel.
Trouwens – Petrus heeft het er in Handelingen 2 ook al over.

Immers, tekenen op de aarde beneden – dat duidt op het bloed dat vloeit in allesvernietigende oorlogen.
Men hoort wel eens zeggen dat tot op heden de twintigste eeuw de meest verwoestende en bloedige eeuw was.

De vraag is of dat waar is. De psycholoog en geweldonderzoeker Johan M.G. van der Dennen schrijft: “De beide wereldoorlogen bezetten ons collectieve geheugen, maar de An Lushan Rebellie (China, 8ste eeuw), de Mongoolse veroveringen (Eurazië, 13de eeuw), de slavenhandel in het Middenoosten (7de tot de 19de eeuw), de val van de Ming dynastie (17de eeuw), de val van Rome (derde tot 5de eeuw), de veroveringen en massacres van Timur Lenk (of Tamerlane) (14de-15de eeuw), de uitroeiing en vernietiging van de Amerikaanse Indianen (15de-19de eeuw), en de Atlantische slavenhandel (15de-19de eeuw) scoren qua miljoenen slachtoffers boven de Tweede Wereldoorlog, en de Taiping Rebellie (19de eeuw) en de Dertigjarige Oorlog (17de eeuw) waren vernietigender dan de Eerste Wereldoorlog. De An Lushan Rebellie (feitelijk een burgeroorlog) zou, gecorrigeerd voor de wereldpopulatie, het ongelofelijke aantal van zo’n 429.000.000 slachtoffers hebben gemaakt. In de Oorlog van de Triple Alliantie in Zuid Amerika (1864-1870) werd tenminste 60% van de totale bevolking van Paraguay weggevaagd, hetgeen deze oorlog proportioneel de meest destructieve en bloedigste in de recente menselijke geschiedenis zou maken”[9].

Michiel van Herpen, historicus van professie, tekent op een andere plaats een tamelijk somber perspectief: “Toch blijft er een belangrijk internationaal veiligheidsdilemma bestaan waar wij de komende jaren onze handen vol aan hebben. De frequentie van oorlogen zijn aantoonbaar gehalveerd, maar de oorlogen die nog gevoerd worden zijn moeilijker te bestrijden. (…) Negen op de tien oorlogen zijn intra-statelijk (er heeft al vijf jaar geen interstatelijke oorlog meer gewoed). In deze intra-statelijke oorlogen, waar meerdere partijen betrokken bij zijn (met verschillende motieven en agenda’s), zijn de grenzen tussen soldaten, strijders, separatisten, opstandelingen en burgers steeds diffuser geworden”[10].
Het hoeft geen betoog dat de cyberoorlog – computersabotage en spionage via allerlei computernetwerken – het nog heel wat ingewikkelder maakt[11].

Conclusie: als God het niet zou verhoeden, zou de mens zichzelf binnen de kortste keren vernietigen!

Welnu – op de eerste Pinksterdag werd Gods Heilige Geest uitgestort.
En Zijn werk in onze harten, ja Zijn intensieve arbeid over de hele aarde – dat is nog maar het begin.
De contouren van onze heerlijke toekomst zijn al zichtbaar. In de kerk, vooral. Want daar wordt voortdurend verkondigd: “Zalig zijn zij die Zijn geboden doen, zodat zij recht mogen hebben op de Boom des levens, en opdat zij door de poorten de stad mogen binnengaan”[12].

Noten:
[1] Handelingen 2:19 en 20.
[2] Joël 2:28-31.
[3] Zie https://nos.nl/artikel/2287643-problemen-op-spoor-door-noodweer-code-oranje-in-hele-land-ingetrokken.html en https://nos.nl/artikel/2287806-schade-en-lichtgewonden-door-zware-onweersbuien-en-harde-wind.html .
[4] Handelingen 2:21.
[5] Mattheüs 1:21.
[6] Mattheüs 5:3.
[7] Mattheüs 10:22.
[8] Efeziërs 2:8.
[9] Geciteerd van http://rint.rechten.rug.nl/rth/dennen/pinker.htm ; geraadpleegd op donderdag 6 juni 2019.
[10] Geciteerd van https://historiek.net/100-jaar-oorlog-van-loopgraven-naar-labiele-vrede/45525/ ; geraadpleegd op donderdag 6 juni 2019.
[11] Zie over het fenomeen ‘cyberoorlog’ https://nl.wikipedia.org/wiki/Cyberoorlog ; geraadpleegd op donderdag 6 juni 2019.
[12] Openbaring 22:14.

Onze troon staat klaar

Op Hemelvaartsdag verkondigt de kerk een magnifiek heilsfeit: met het heerlijke betoog van de Heiland zorgt Hij in de hemel voor de vrijspraak van Zijn kinderen![1]
In Romeinen 8 staat het zo: “Christus​ is het Die gestorven is, ja wat meer is, Die ook ​opgewekt​ is, Die ook aan de rechterhand van God is, Die ook voor ons pleit”[2].
Jezus Christus, de Zoon van God, heeft voor ons geleden. Dat belooft wat. Sterker nog: dat belooft alles! Paulus schrijft: “Hoe zal Hij, Die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard maar voor ons allen overgegeven heeft, ons ook met Hem niet alle dingen schenken?”[3]
De Heiland voert het pleit voor ons. Nu krijgen we alles. Bill Gates – van Microsoft – en Jeff Bezos – van Amazon – zijn er niets bij!

Paulus schrijft aan mensen die geroepen zijn.
Dat blijkt al in Romeinen 1: “Door Hem hebben wij ​genade​ en het apostelschap ontvangen tot geloofsgehoorzaamheid onder alle heidenen, ter wille van Zijn Naam, waartoe ook u behoort, geroepenen van ​Jezus​ ​Christus[4].
En het komt ook in Romeinen 8 naar voren: “En wij weten dat voor hen die God ​liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn. Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de ​Eerstgeborene​ zou zijn onder vele broeders. En hen die Hij er van tevoren toe bestemd heeft, die heeft Hij ook geroepen, en hen die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd, en hen die Hij gerechtvaardigd heeft, die heeft Hij ook verheerlijkt”[5].

Gods kinderen zijn geroepen!
‘Kom maar hier’, zegt Vader. ‘Dan geef ik u alles wat u nodig hebt’.
Alles – dat is eerst en vooral: verzoening door voldoening.
Paulus omschrijft het in Romeinen 5 zo: “Veel meer dan zullen wij, nu wij gerechtvaardigd zijn door Zijn bloed, door Hem behouden worden van de toorn. Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij, nu wij verzoend zijn, behouden worden door Zijn leven”[6].
Of, om met de Nederlandse geloofsbelijdenis te spreken: “Wij vinden al onze troost in zijn wonden en behoeven geen enkel ander middel te zoeken of uit te denken om ons met God te verzoenen naast dit ene, eens voor altijd gebrachte offer, dat de gelovigen voor eeuwig tot volmaaktheid brengt”[7].
Hemelvaartsdag is een dag waarop wij mogen bedenken: het eeuwige leven komt er aan; wij betreden te Zijner tijd het Koningshuis van de hemelse Majesteit!
De kerk zit vol met kroonprinsen.
In de kerk lopen heel veel kroonprinsessen rond.
De kroonprins van Engeland, u weet wel – de inmiddels 70-jarige Charles, prins van Wales, wacht al lang op het moment dat hij koningin Elisabeth mag opvolgen. Wanneer zou zijn moment komen? Wel, zo’n vraag mogen we ons allemaal stellen: wanneer zou mijn moment komen? Op de Hemelvaartsdag mogen we het zeggen: dat moment komt met rasse schreden nader!

Vader schenkt zijn uitverkorenen alles.
Het is, in de actualiteit van vandaag, belangrijk om dat nog eens met nadruk vast te stellen.

De Gereformeerd-vrijgemaakte predikant C. van Dijk schreef onlangs in het blad Nader Bekeken over zijn verlangen naar kerkelijke ruilverkaveling. Het Nederlands Dagblad citeerde hem onder meer als volgt: “‘Herstelde kerk, dat klinkt als een prachtige belofte, meer dan als een feit.’ Toch kun je daar soms naar verlangen, biecht hij op. ‘Een kerk waar eensgezindheid heerst. Een puur en rustig luisteren naar de stem van de Herder van de kerk’. En: ‘Ik zou willen dat de Here eens in de kerkelijke verhoudingen in ons Nederland zou blazen en die zou herschikken. Een soort van kerkelijke ruilverkaveling’”[8].
In de kerk en op het kerkplein mogen en moeten we ons realiseren dat de God van hemel en aarde voor Zijn kinderen pleit. Ook als die kinderen niet meer weten hoe het kerkelijk precies moet.
En er is meer. Want kinderen van God moeten wel trouw zijn in de dienst aan God. Ja, dat betekent dat er soms moeilijke keuzes gemaakt moeten worden. Maar wie denkt aan die trouwe Pleiter in de hemel, beseft eens te meer dat die moeilijke keuzes met het oog op de toekomst zeer de moeite waard zijn!

Als we in Europa rondkijken zien we een diepe verdeeldheid. Naar aanleiding van de Europese verkiezingen schreef het Nederlands Dagblad: “De rode draad in de Europese verkiezingen is het verlies voor de middenpartijen in nagenoeg alle 28 EU-lidstaten en de daarbij behorende versplintering”[9].
Verdeeldheid dus. De mensen bovendien extremer. Zij hangen niet meer in het politieke midden rond. Zij zijn nadrukkelijk links. Zij zijn misschien heel erg rechts. Echter – aan welke kant men zich ook bevindt, men wordt ijverig en fanatiek. Men ergert zich aan de slapte van veel politici.
Welnu – de Heiland zit niet in het midden. Hij zit niet links. En ook niet rechts. Hij zit er boven.
Jezus Christus heeft geen beloften gedaan die hij niet waarmaakt. Hij schenkt Zijn kinderen alles wat voor hun heil nodig is!

Hemelvaartsdag – dat is de dag waarop de Heiland Zijn troon in de hemel bestijgt.
En dat is pas het begin.
Uiteindelijk komen al Zijn kinderen om Hem heen zitten. Wij leren het in 2 Timotheüs 2: “Als wij volharden, zullen wij ook met Hem regeren”[10].

Hemelvaartsdag – dat is de dag waarop wij uitzien naar onze hemelse zetel bij de Heiland.
Om het met de Dordtse Leerregels te zeggen: “De gelovigen kunnen voor zichzelf zeker zijn van deze bewaring der uitverkorenen tot behoud en van de volharding der ware gelovigen in het geloof. En zij hebben die zekerheid ook, naarmate zij vast geloven dat zij ware, levende leden van de kerk zijn en altijd zullen blijven, en dat zij vergeving van de zonden en een eeuwig leven hebben”[11].

Hemelvaartsdag maakt Gods kinderen zeker van hun zaak.
Preciezer: Hemelvaartsdag maakt Gods kinderen zeker van hun geloofszaak!

Noten:
[1] Dit artikel is geschreven met het oog op Hemelvaartsdag – donderdag 30 mei 2019.
[2] Romeinen 8:34 b.
[3] Romeinen 8:32.
[4] Romeinen 1:5 en 6.
[5] Romeinen 8:28, 29 en 30.
[6] Romeinen 5:9 en 10.
[7] Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikel 21.
[8] ‘Dromen van kerkelijke ruilverkaveling’. Paragraaf in rubriek Blogs en bladen. In: Nederlands Dagblad, maandag 27 mei 2019, p. 7.
[9] “De Groenen winnen en stellen eisen”. In: Nederlands Dagblad, maandag 27 mei 2019, p. 1.
[10] 2 Timotheüs 2:12 a.
[11] Dordtse Leerregels, hoofdstuk V, artikel 9.

Kijk verder dan het nieuws

In dit artikel gaan we eerst terug naar het begin van de wereld.

Laten we elkaar wijzen op drie Schriftwoorden waarin het over dat begin gaat.
Genesis 1:
“In het begin schiep God de hemel en de aarde”[1].
Genesis 10:
“Het begin van zijn koninkrijk bestond uit Babel, Erech, Akkad en Kalne in het land Sinear”[2].
Genesis 11:
“…en de HEERE zei: Zie, zij vormen één volk en hebben allen één taal. Dit is het begin van wat zij gaan doen, en nu zal niets van wat zij zich voornemen te doen, voor hen onmogelijk zijn”[3].

Voor een goed begrip: in Genesis 10 lezen we over Nimrod, “een geweldig jager voor het aangezicht van de HEERE”[4].Nimrod wil koning wezen, hij stoort zich aan God noch gebod.
In Genesis 11 zien we hoe de Machthebber van de wereld heel dat menselijke bolwerk met een paar maatregelen afbreekt.
Nimrod – die naam betekent: “wij willen weerspannig zijn, wij nemen het niet langer, wij willen de bestaande orde omkeren”.
Dat is het levensprogramma van goddeloze mensen.
Zulke mensen menen zelf voor de verlossing van het leven te moeten zorgen.
Nimrod wordt later spreekwoordelijk. De profeet Micha spreekt over hem: “Zij zullen het land van Assur weiden met het ​zwaard, het land van Nimrod met getrokken ​zwaarden. Zo zal Hij ons redden van Assur, wanneer die in ons land zal komen en wanneer die ons gebied zal betreden”[5].
De jagerscapaciteiten van Nimrod staan tegenover Gods levensgarantie. Nee, Nimrod heeft niets met God.

En wat gebeurt er in Genesis 11?
De Gereformeerd-vrijgemaakte dominee T. Dekker (1930-1993) zei daarover eens: de Here zet het mes “in die eenheid van taal en spraak; als het mes van een chirurg, die precies de plek vindt: daar moet ik wezen om de ziekte tot staan te brengen. Laat ons nederdalen, zegt de HERE, en daar hun spraak verwarren, zodat ze elkaars taal niet verstaan. En dat is inderdaad de maatregel die afdoende is voor dat moment. Want nu kunnen ze niet meer verder. Als de communicatie weg is, dan loopt alles in het honderd en je krijgt alleen maar ruzie en ellende. En zo wordt het werk gestaakt”[6].

De lijnen van de volkengeschiedenis worden uit elkaar gebogen. De Here maakt ruimte voor Zijn eigen volk. Hij zet, om zo te zeggen, de Oudtestamentische burgers van Zijn Koninkrijk apart. Dat volk draagt, door de eeuwen heen, een belofte mee!

Hoe dat alles zij – meteen vanaf het begin is het duidelijk dat Gods macht en menselijke kracht scherp tegenover elkaar staan.
De Gereformeerd-vrijgemaakte predikant B. van Zuijlekom sr. (1931-2003) zei in een preek eens: “…de Geest der profetie bindt het ons vanuit Genesis 10 op het hart vandaag: dit ene is slechts belangrijk: wij zullen zien, niet op de geweldige prestaties van Nimrod eertijds, van de revolutie-bouwers vandaag, maar wij zullen ons oog en ons hart richten op Christus Jezus”[7].
De reeds genoemde dominee Dekker zei: die belofte is “de komende Christus zelf, als in een moederschoot geborgen, totdat de tijden vervuld worden en Hij in de wereld komt, om te lijden, te sterven, op te staan. Dit bereikt God, dat Hij een weg opent en baant naar Bethlehem en naar Golgotha”.
En wij weten het: de Heiland heeft betaald voor al onze zonden. Hij heeft het perspectief op de toekomst geopend!

Steeds weer zien wij hoe mensen de macht in eigen hand willen nemen.
Recente voorbeelden zijn de moorden op “een vrouw van 63 en een man van 68 uit Heerlen. Volgens de politie zijn zij allebei door geweld om het leven gekomen. De politie zegt dat er nog wordt onderzocht of er een relatie was tussen de twee”[8].
En de moord op de Belgische studente Julie van Espen: “De man die vastzit op verdenking van moord op de Belgische studente Julie van Espen heeft bekend. Dat heeft het parket Antwerpen bevestigd. Tv-zender VTM meldt dat de man, de 39-jarige Steve B., heeft geprobeerd haar te verkrachten. De vrouw zou zich hevig hebben verzet, waarna hij haar heeft gedood”[9].

Het nieuws is vol van geweld, van criminaliteit, van dood en verderf.

Maar daar moeten Gereformeerde mensen zich niet op verkijken.
Zij moeten niet alleen maar letten op Heerlen. Of op Antwerpen.

Zij dienen zich, als het puntje bij het paaltje komt, te concentreren op een andere stad. Die stad in Openbaring 21: “En hij voerde mij weg in de geest op een grote en hoge berg en liet mij de grote stad zien, het ​heilige​ ​Jeruzalem, dat neerdaalde uit de hemel, bij God vandaan. Zij had de heerlijkheid van God, en haar uitstraling was als een zeer kostbare edelsteen, als een kristalheldere steen ​jaspis. Zij had een grote en hoge ​muur​ met twaalf ​poorten, en bij die ​poorten​ twaalf ​engelen. Ook waren er namen op geschreven, namelijk van de ​twaalf stammen​ van de Israëlieten. Drie ​poorten​ op het oosten, drie ​poorten​ op het noorden, drie ​poorten​ op het zuiden, en drie ​poorten​ op het westen. En de ​muur​ van de stad had twaalf fundamenten met daarop de twaalf namen van de twaalf ​apostelen​ van het Lam”[10].

Wij moeten, kortom, niet bij het begin blijven staan. Wees vooral ook attent op het einde van de wereld.
Want dan komt er een nieuwe eenheid. Een eenheid die niemand meer verbreken kan.

En waar zien wij vandaag het begin van die eenheid?
Antwoord: in de kerk.
De wereld is vol verderf. Verdorvenheid vreet zich een weg tot in de uithoeken van de aarde. En soms komt dat verderf dichtbij. Dan wordt de verdorvenheid uitvergroot.
Bijvoorbeeld in Heerlen.
Of in Antwerpen.
We kijken er naar. En we mompelen: de wereld hólt achteruit…
Fout!
Paulus schrijft in Romeinen 10: “Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. Er is immers geen enkel onderscheid tussen ​Jood​ en Griek. Want Een en dezelfde is Heere van allen en Hij is rijk voor allen die Hem aanroepen. Want ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal zalig worden”[11].
De Here brengt Zijn kinderen bij elkaar.
Nee, dat staat niet in De Telegraaf.
Er komt geen reportage in het NOS-journaal.
Kijk verder dan het nieuws!
Ook al schieten misdadigers mensen overhoop… – Gods werk gaat door.
Ook al worden jonge mensen zomaar gedood… – God blijft bezig om Zijn woonplaats vol te maken, met al Zijn kinderen.
Zo verzinkt Nimrod in het niet.
Zo wordt Babel een machteloos gedoetje.
En Christus prent het ons in Openbaring 22 in: “Ik ben de Alfa, en de Omega, het Begin en het Einde, de Eerste en de Laatste”[12].
Hij is het Begin.
En Hij is het einde.
Tot in eeuwigheid!

Noten:
[1] Genesis 1:1.
[2] Genesis 10:10.
[3] Genesis 11:6.
[4] Genesis 10:9.
[5] Micha 5:5.
[6] Dit citaat komt uit een preek over Genesis 11:1-9. De preek werd in 1965 geschreven.
[7] Dit citaat komt uit een preek over Genesis 10:8-12. De preek is gedateerd op 12 december 1970.
[8] Geciteerd van https://nos.nl/artikel/2283714-lichamen-brunssummerheide-van-zestigers-uit-heerlen.html ; geraadpleegd op woensdag 8 mei 2019.
[9] Geciteerd van https://nos.nl/artikel/2283541-verdachte-bekent-moord-op-belgische-studente-julie.html ; geraadpleegd op woensdag 8 mei 2019.
[10] Openbaring 21:10-14.
[11] Romeinen 10:11, 12 en 13.
[12] Openbaring 22:13.

Proces van splitsing en splijting

De kerk wordt vaak gezien als conservatief.
In de kerk vertelt men nog dezelfde dingen als – pak ‘m beet – vijftig jaar geleden.
Als je in de kerk steeds dezelfde dingen hoort, is het niet nuttig om daar te zijn.
Dat lijkt de redenering van heel wat medemensen.

Wie met die medemensen praat, lijkt niet zelden tegen een muur op te botsen.
Mensen die opgroeiden in gelovige gezinnen zijn nu niet meer bereikbaar.
In het beste geval zijn zij, in naam, nog lid van een kerk. Maar aan alles merk je: het geloof speelt in het gewone leven maar een beperkte rol.
En kerkgang? Nou ja… wat levert dat op? Is dat de tijdsinvestering waard?

Laten we maar eerlijk zijn: zulke situaties komen we bijna allemaal tegen in de kring van familie en vrienden.
U en ik worden daar verdrietig van.
U en ik zouden ’t zo graag anders willen zien!
U en ik voelen ons machteloos. Wij weten het allen wel: genade is geen erfgoed. Maar de teleurstelling, diep-weg in ons hart, blijft: die en die komen we waarschijnlijk niet in de hemel tegen…

Wij zijn niet de eersten die dit soort dingen beleven.
Sterker: deze dingen komen ook al in Gods Woord voor.
Jezus liep in Zijn tijd op aarde ook wel eens tegen een muur op.
In Mattheüs 13 bijvoorbeeld: “En Hij deed daar niet veel krachten vanwege hun ongeloof”[1].

Dat ongeloof vond Hij in… Nazareth!
Dat is, zoals bekend, de geboorteplaats van Jezus. En uitgerekend daar zijn de mensen afwijzend.
De mensen denken klaarblijkelijk: deze Jezus hebben wij nog als jongetje gekend. En Hij zou nu opeens de grote geleerde zijn, die ons wel even zegt hoe het moet? Kom nou toch!
Niettemin vragen de mensen zich af: waar heeft die Man Zijn wijsheid toch vandaan?
Conclusie –
dat zogenaamd moderne patroon waarmee dit artikel begint, blijkt al heel oud. Immers, in Jezus’ tijd reageren de inwoners van Nazareth negatief; maar nieuwsgierig zijn zij wel.

In Mattheüs 13 lezen we ook: “En Zijn zusters, zijn zij niet allen onder ons? Waar heeft Deze dan dit alles vandaan?”[2].
Een exegeet noteert hierbij: “De zusters van Jezus worden alleen hier en in de paralleltekst bij Marcus genoemd. We kennen hun namen niet. Omdat er over ‘allen’ wordt gesproken, moeten het er minstens drie zijn geweest. Moeten we uit het feit dat we in het Nieuwe Testament niet meer over de zusters horen, opmaken dat ze geen christen zijn geworden?”[3].
De tegenstellingen lopen dwars door families en vriendenkringen heen!

Eigenlijk is dat geen nieuws.
Jezus heeft het net gezegd: “Het Koninkrijk der hemelen is ook gelijk aan een ​net, uitgeworpen in de zee, dat allerlei soorten vissen bijeenbrengt. Als het vol geworden is, trekken de ​vissers het op de oever. Ze gaan zitten en verzamelen de goede vissen in ​vaten, maar de slechte gooien zij weg. Zo zal het bij de voleinding van de wereld zijn: de ​engelen​ zullen uitgaan en de slechten uit het midden van de rechtvaardigen afzonderen”. Ja, dat is ook Mattheüs 13[4].
Om het maar modern te zeggen: er is een proces van splitsing en splijting aan de gang. Daar wordt niemand vrolijk van. Maar het is wel de realiteit, ook in 2019.
Nee, de vraag is niet: wie is er star, en wie niet?
De vraag is: wie hoort er bij de Heiland, en wie niet?

Gelovige kinderen van God kunnen verbaasd kijken naar de wereld om zich heen.
En wellicht vragen zij zich, wellicht hoofdschuddend, af: waar is iedereen nu toch mee bezig?
Vergeet het niet – die realiteit is voorspelde werkelijkheid. Laten wij elkaar wijzen op Mattheüs 24: “Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten ​huwelijk​ geven, tot op de dag waarop ​Noach​ de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Er zullen twee vrouwen ​malen​ met de ​molen; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Wees dan waakzaam, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal”[5].

Zelfs als je jong bent, kun je soms denken: de wereld is een beetje gek geworden.
En jazeker, dat is waar.
Weet je hoe dat komt?
Omdat massa’s mensen zich weinig of niets van God en Zijn Woord aantrekken.

Dat Bijbellezen en die kerkgang, dat geloof en dat vertrouwen – wat levert dat alles op?
Laten we ’t maar voor ogen houden: dat alles betekent dat je leeft binnen de kaders van Zijn Verbondswet; zo ben je op weg naar de hemel.
Overal ter wereld zijn Gods kinderen op pad.
Zij zijn op weg naar de meest gelukkige toekomst die maar denkbaar is.
En wie wil dat nou niet?

Noten:
[1] Mattheüs 13:58.
[2] Mattheüs 13:56.
[3] Geciteerd uit de onlineversie van de Studiebijbel; commentaar bij Mattheüs 13:56.
[4] Mattheüs 13:47, 48 en 49.
[5] Mattheüs 24:38-42.

God of graaicultuur

Henk Otten heeft € 30.250 uit de partijkas uitgekeerd aan zichzelf.

Wie is Henk Otten?
En over welke partij gaat dit?

U moet weten – Otten heeft een hoge positie bij het Forum voor Democratie. Binnen die partij is ruzie ontstaan, met name tussen partijleider Thierry Baudet en genoemde Henk Otten.
Inmiddels is Otten geen bestuurslid meer. Ook zijn werk als medewerker van de fractie in de Tweede Kamer heeft hij neergelegd.

“‘We hebben oprechte verontschuldigingen van Henk Otten ontvangen voor de gemaakte fouten, waaronder de gecorrigeerde banktransactie’, verklaart de partij vandaag. ‘Nu is het zaak te werken aan herstel van het vertrouwen en de rust te laten terugkeren. Dat doen we graag met Henk als lid van onze toekomstige Eerste Kamerfractie’”.
Aldus meldt de NOS op maandag 29 april 2019[1].
Waarvan akte.

Natuurlijk kunnen we gaan klagen. Over politici die machtswellustelingen zijn. Over de graaicultuur in Den Haag. En over talloze andere dingen.

Het probleem is echter dat we dit ‘graaipatroon’ allen in ons hebben.
Wie denkt er op gezette tijden niet aan het bewonen van een mooi landhuis op een prettig perceeltje grond?
Of aan het bezit van een vakantieappartement op Gran Canaria, Lanzarote of Mallorca?
Paulus schrijft aan Timotheüs: “Want geldzucht is een wortel van alle kwaad. Door daarnaar te verlangen, zijn sommigen afgedwaald van het geloof, en hebben zich met vele smarten doorstoken”[2].

Geld zorgt voor een gevoel van macht.
Maar geld zorgt er soms ook voor dat je leeft met psychische pijn die door merg en been gaat.
Een exegeet noteert bij 1 Timotheüs 6 over die pijn: “We kunnen daarbij denken aan allerlei vormen van teleurstelling en mislukking, maar misschien ook aan een aanklagend geweten, het verlies van de gemeenschap met de Heer en de hoop op het eeuwige leven”[3].

Geld laat ons zomaar wegdwalen bij de God van het verbond.
Geld kan er de oorzaak van zijn dat het eeuwige leven bij ons op de prioriteitenlijst zakt.
Geld betekent voor velen dat zij zich met vele smarten doorstoken hebben.
Dat woord ‘doorstoken’ brengt ons trouwens ook bij Johannes 19.
In dat hoofdstuk gaat het over Jezus’ kruisiging op Golgotha. Ik citeer: “Zij zullen zien op Hem Die zij doorstoken hebben”[4].
Wie zijn die ‘zij’? Antwoord: dat zijn de Joden. Zij hebben het proces van Jezus’ veroordeling gevolgd. Sterker nog: zij hebben er bij gestaan. En misschien zijn ze ook wel langs dat kruis gelopen waar Jezus aan hing.

Die pijn mogen wij nooit vergeten. In de Nederlandse Geloofsbelijdenis staat daarover geschreven: “…… en Hij heeft dit alles geleden ter wille van de vergeving van onze zonden. Daarom zeggen wij terecht met Paulus, dat wij niets anders weten dan Jezus Christus en die gekruisigd (…); wij beschouwen alles als vuilnis, omdat de kennis van Christus Jezus, onze Heer, alles te boven gaat (…). Wij vinden al onze troost in zijn wonden en behoeven geen enkel ander middel te zoeken of uit te denken om ons met God te verzoenen naast dit ene, eens voor altijd gebrachte offer, dat de gelovigen voor eeuwig tot volmaaktheid brengt”[5].

De kernvraag is: letten wij op Degene die doorstoken is, of willen wij levenslang last houden van de pijn vanwege graaicultuur en financiële handigheidjes?
Wie geld hoog op zijn persoonlijke hitlijst zet, komt snel in de sfeer van jaloersheid, ruzies, geroddel en wantrouwen.
Paulus schrijft echter aan Timotheüs: “U echter, o mens die God toebehoort, ontvlucht deze dingen. Jaag daarentegen ​gerechtigheid, godsvrucht, geloof, ​liefde, volharding en zachtmoedigheid na. Strijd de goede strijd van het geloof. Grijp naar het eeuwige leven…”[6].

Een bedrag als € 30.250 staat mooi op je bankrekening.
En ach – wie zou Henk Otten niet kunnen begrijpen?
Ach, u zou zo graag een nieuwe auto aan willen schaffen. Of een huis willen kopen. Of iets vaker uit eten gaan. Enzovoort.

Stel, er staat € 30.250 op uw bankrekening.
Wat heeft u daaraan als de Here God uiteindelijk tegen u zegt: wat hebt u in de afgelopen voor Mij gedaan? Dan kunt u moeilijk zeggen: ik heb geld verzameld, en dat was heerlijk.

Begeerte naar geld komt bij tijd en wijle bijna ongemerkt in de plaats van verlangen naar hemelse eeuwigheid.
Als we iets leren van het hele gedoe rond Henk Otten, dan is het dat wel.

Noten:
[1] Zie https://nos.nl/artikel/2282522-forum-zet-otten-opzij-als-beoogd-fractieleider-eerste-kamer.html ; geraadpleegd op maandag 29 april 2019.
[2] 1 Timotheüs 6:10.
[3] Geciteerd uit de online versie van de Studiebijbel; commentaar bij 1 Timotheüs 6:10.
[4] Johannes 19:37.
[5] Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikel 21.
[6] 1 Timotheüs 6:11 en 12 a.

Koningsdag in Jesaja 27

Vandaag stappen we de meimaand in.
Vanouds heet deze maand de bloeimaand[1].

In Gods Woord gaat Gods volk bloeien.
In Jesaja 27 bijvoorbeeld. Leest u maar mee: “In de dagen die komen, zal ​Jakob​ wortel schieten, Israël zal bloeien en groeien en zij zullen het wereldoppervlak met vruchten vervullen”[2].

Het centrale thema in de profetieën van Jesaja is: de Messias komt![3]
Voor de eerste keer in het Nieuwe Testament als lijdende knecht van de Here.
Voor de tweede keer als Koning van alle koningen.

Daarbij wordt er nadrukkelijk op gewezen dat de God van hemel en aarde het nooit zonder onderdanen hoeft te doen. En dat is alleen maar te danken aan Gods genadig ingrijpen!
Dat is bijvoorbeeld in Jesaja 1 te zien: “Als de HEERE van de legermachten ons niet een gering aantal ontkomenen had overgelaten, als Sodom zouden wij geworden zijn; wij zouden Gomorra gelijk geworden zijn”[4].
De Here is een Koning die er, in Zijn oneindige macht, Zelf voor zorgt dat er burgers in Zijn koninkrijk wonen. Hij brengt hen Hoogstpersoonlijk bij elkaar!

In Jesaja 27 klinkt een refrein: ‘Op die dag’.
Dat is de dag waarop Jezus Christus, de Heiland, op aarde terugkomt om de levenden en de doden te oordelen.
De inzet van dit hoofdstuk is meteen al dreigend: “Op die dag zal de HEERE vergelding doen met Zijn hard, groot en sterk ​zwaard aan de ​Leviathan, de snelle slang, ja, de ​Leviathan, de kronkelende slang; Hij zal het monster dat in de zee is, doden”[5].

Dat klinkt niet al te best.
Hoe loopt het in die situatie met de kerk af?
Israël krijgt speciale bescherming. Wie Gods volk wil aanvallen, krijgt met de machtigste Man ter wereld te maken!

Het volk van God ontvangt ruimte. In Zijn land groeit en bloeit alles en iedereen!
En hoe komt dat dan?
Niet omdat de Israëlieten zulke brave mensen zijn. Leest u maar even weer mee: “Daarom zal hierdoor de ongerechtigheid van ​Jakob​ verzoend worden. Dit is de volle vrucht: dat Hij zijn ​zonde​ zal wegdoen, wanneer Hij alle altaarstenen zal maken als stukgeslagen kalksteen; geen ​gewijde paal​ of ​wierookaltaar​ zal blijven staan”[6].
De God van hemel en aarde zorgt er Zelf voor dat heel het land aan Hem gewijd wordt.
En Hijzelf brengt de mensen bijeen die bij Hem horen. Zo eindigt Jesaja 27: “Op die dag zal het gebeuren dat op een grote bazuin geblazen zal worden. Dan zullen zij komen die verloren waren in het land van ​Assyrië, die verdreven waren naar het land ​Egypte. En zij zullen zich voor de HEERE neerbuigen op de ​heilige​ berg​ in ​Jeruzalem”[7].
De echo van die woorden horen we in Mattheüs 24: “En Hij zal Zijn ​engelen​ uitzenden onder luid bazuingeschal, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenbrengen uit de vier windstreken, van het ene uiterste van de hemelen tot het andere uiterste ervan”[8].

De hemelse God ziet altijd wel een mogelijkheid om Zijn volk te tonen hoe barmhartig Hij is. Om met Jacobus 2 te spreken: “En de ​barmhartigheid​ triomfeert over het oordeel”[9].

In Jesaja 27 krijgen we, om zo te zeggen, zicht op de grootste Koningsdag die er ooit was en ooit zal wezen.
Afgelopen zaterdag vierden we in Nederland Koningsdag: koning Willem-Alexander werd 52 jaar. De koning was die dag in Amersfoort en sprak aldaar: “Wij, samen met de zon, hebben een fantastisch feest gehad. En tegen degene van de uitdrukking van de ezel en de steen wil ik zeggen: dan ben je nog nooit in de Keistad geweest, want tegen deze kei wil je je heel graag stoten. Ik kom vaak en heel graag terug”[10].

Jazeker, het was een mooi feest. Dat zag schrijver dezes op de televisie.
Maar de Koningsdag in Jesaja 27 is grootser. Indrukwekkender. Definitiever, ook.
Er wordt gewerkt aan een geweldige hersteloperatie.
Een heerlijke activiteit die z’n weerga in heel de wereldgeschiedenis niet kent.
Petrus zegt er in Handelingen 3 dit over: “Kom dus tot inkeer en bekeer u, opdat uw ​zonden​ uitgewist worden en er tijden van verkwikking zullen komen van het aangezicht van de Heere, en Hij ​Jezus​ ​Christus​ zal zenden, Die tevoren aan u verkondigd is. Hem moet de hemel ontvangen tot de tijden waarin alle dingen worden hersteld, waarover God gesproken heeft bij monde van al Zijn ​heilige​ profeten door de eeuwen heen”[11].

Er komt glorieus herstel.
Vanwege die geloofskennis krijgt een gewone woensdag opeens een gouden rand!

Noten:
[1] Zie hierover bijvoorbeeld https://nl.wikipedia.org/wiki/Mei ; geraadpleegd op zaterdag 27 april 2019.
[2] Jesaja 27:6.
[3] In dit artikel maak ik onder meer gebruik van https://www.oudesporen.nl/Download/OS2033.pdf ; zaterdag 27 april 2019.
[4] Jesaja 1:9.
[5] Jesaja 27:1.
[6] Jesaja 27:9.
[7] Jesaja 27:13.
[8] Mattheüs 24:31.
[9] Jacobus 2:13.
[10] Geciteerd van https://nos.nl/artikel/2282270-koning-vond-het-een-fantastisch-feest-in-amersfoort.html ; geraadpleegd op zaterdag 27 april 2019.
[11] Handelingen 3:19, 20 en 21.