Cherubs – ons ten voorbeeld

Cherubs komen we met een zekere regelmaat in de Bijbel tegen. Het begint al in Genesis 3: “De Heere God verdreef de mens, en plaatste ten oosten van de hof van Eden de cherubs met een vlammend zwaard, dat heen en weer bewoog, om de weg naar de boom des levens te bewaken”.
We zien ze ook in Hebreeën 9: “En boven op deze ark waren de cherubs van Gods heerlijkheid, die het verzoendeksel overschaduwden”[1].

Cherubs zorgen ervoor dat Gods glorie kan blijven schitteren.
Als mensen die glorie verdonkeren worden zij bestraft.
Maar de cherubs overschaduwden ook het verzoendeksel, noteert de Hebreeënschrijver. De zonde is in de wereld gekomen. Maar de hemelse God zorgde Zelf voor verzoening.
Tussen die cherubs op dat verzoendeksel troonde de Here. Dat zien we in Exodus 25: “Vervolgens moet u het verzoendeksel op de ark leggen, en in de ark moet u de getuigenis leggen, die Ik u geven zal. Dan zal Ik u daar ontmoeten en van boven het verzoendeksel, van tussen de twee cherubs, die zich op de ark van de getuigenis zullen bevinden, zal Ik met u spreken over alles wat Ik u voor de Israëlieten gebieden zal”.
God kiest ervoor om te midden van Zijn volk te verblijven.
En dat volk moet het wel heel bont maken als God op afstand gaat staan! Dat zien wij in Ezechiël 10 en 11 gebeuren[2]. 

In de Bijbel worden cherubs afgebeeld. Bijvoorbeeld in het gordijn dat in de tabernakel hing. De inzet van Exodus 26 is: “De tabernakel moet u vervolgens maken van tien tentkleden, van dubbeldraads fijn linnen en blauwpurperen, roodpurperen en scharlakenrode wol. U moet ze maken met cherubs erop, werk van een kunstenaar”.
In het allerheiligste deel van de tempel stonden twee metershoge, vergulde beelden van cherubs. Dat blijkt uit 1 Koningen 6: “In het binnenste heiligdom maakte hij twee cherubs van olijfwilgenhout, elk tien el in zijn hoogte. Nu was de ene vleugel van de cherub vijf el en de andere vleugel van de cherub was ook vijf el. De afstand van het einde van zijn ene vleugel tot aan het einde van zijn andere vleugel was tien el. Ook de andere cherub was tien el. Beide cherubs hadden één maat en één vorm. De hoogte van de ene cherub was tien el, evenals die van de andere cherub. Hij zette de cherubs midden in het binnenste huis. De cherubs spreidden hun vleugels zo uit, dat de vleugel van de ene de ene wand raakte, en de vleugel van de andere cherub de andere wand raakte. En hun andere vleugels raakten elkaar in het midden van het huis, vleugel aan vleugel. Hij overtrok de cherubs met goud”.
De hemelse God gebruikt cherubs soms ook als majesteitelijk vervoermiddel. Dat zien we in Psalm 18:
“de Heere God reed op een cherub en vloog,
ja, Hij zweefde snel op de vleugels van de wind”.
Hij troont tussen de cherubs, zo lezen we in 2 Samuël 6: “David stond op en ging op weg met al het volk dat bij hem was, vanuit Baälim-Juda, om vandaar de ark van God op te halen, de ark waarbij de Naam wordt aangeroepen: de Naam van de HEERE van de legermachten, Die daarop troont, tussen de cherubs”.
In Gods Woord tonen cherubs ons de macht en majesteit van de allerhoogste God[3].

Zijn er vandaag nog cherubs? Er is geen enkele reden om te veronderstellen dat ze niet meer actief zouden zijn. Wij zien ze echter nooit.
Onze God heeft het wel nodig gevonden dat we de cherubs en hun taak kennen. Zij zijn onze voorbeelden, gedurende heel ons leven op aarde.
De cherubs leren ons wat wij in Psalm 99 zingen:
“Buigt u, beeft voor Hem,
die met macht gekroond
op de cherubs troont.
Aarde, word bewogen,
beef voor zijn vermogen”.
Vandaag de dag troont de almachtige God op de lofliederen van de kerk.
Denkt u maar aan Psalm 22:
“Nochtans zijt Gij de Heilige, die troont
op lofgezangen Israëls. Gij woont
bij ’t volk waarvan Gij U de redder toont
in zijn benauwen”.
En aan Psalm 68:
“Geducht is God, want Hij regeert,
Hij wordt door Israël geëerd,
niets gaat zijn roem te boven.
Van deze God komt alle macht,
zijn volk verleent Hij moed en kracht.
Laat elk zijn goedheid loven”.
Er is, kortom, werk aan de winkel in de kerk![4]

Noten:
[1] De citaten komen uit Genesis 3:24 en Hebreeën 9:5 a.
[2] In deze alinea citeer ik Exodus 25:21,22. Ook refereer ik aan twee artikelen van mijn hand. Ze zijn te vinden op https://bderoos.wordpress.com/2024/01/30/ en https://bderoos.wordpress.com/2024/01/31/ .
[3] In deze alinea citeer ik achtereenvolgens Exodus 26:1, 1 Koningen 6:23-28, Psalm 18:10,11 en 2 Samuël 6:2. Ook gebruikte ik https://www.debijbel.nl/wereld-van-de-bijbel/kennis-achtergronden/godsdienst-van-israel/cherub ; geraadpleegd op woensdag 24 januari 2024.
[4] In deze alinea citeer ik achtereenvolgens woorden uit Psalm 99:1, Psalm 22:2 en Psalm 68:13 – Gereformeerd Kerkboek-1986.