“Op die dag zal de SPRUIT van de HEERE tot een heerlijk sieraad zijn, en de vrucht van de aarde tot glorie en luister voor hen in Israël die ontkomen zijn. Dan zal het gebeuren dat wie in Sion overgebleven is, en wie in Jeruzalem overgelaten is, heilig genoemd zal worden, eenieder die in Jeruzalem ten leven opgeschreven is”[1].
Zo staat dat in Jesaja 4.
Dat is een moedgevende tekst. Daar willen we er nog wel meer van!
Maar – wat is nu die dag waar het in Jesaja over spreekt? Antwoord: het gaat over de dagen die in Jesaja 2 en 3 beschreven worden.
Citaat uit hoofdstuk 2: “Het zal in het laatste der dagen geschieden dat de berg van het huis van de HEERE vast zal staan als de hoogste van de bergen en dat hij verheven zal worden boven de heuvels, en dat alle heidenvolken ernaartoe zullen stromen”[2].
En:
“De hoogmoedige ogen van de mensen zullen neergeslagen worden, en de trots van de mannen zal neergebogen worden. Alleen de HEERE zal op die dag hoogverheven zijn. Want de dag van de HEERE van de legermachten zal zijn tegen al wie hoogmoedig en trots is, tegen al wie zich verheft, opdat hij vernederd zal worden”[3].
En nog een keer:
“De hoogmoed van de mensen zal vernederd worden en de trots van de mannen zal neergebogen worden. Alleen de HEERE zal op die dag hoogverheven zijn”[4].
Afgoden? – alleen al het idee dat we ’t daar nog over moeten hebben… geef die maar als voer aan de ratten! Aan de vleermuizen, desnoods! Jesaja zegt: “Op die dag zal de mens zijn zilveren afgoden en zijn gouden afgoden, die hij voor zichzelf gemaakt had om zich daarvoor neer te buigen, voor de ratten en de vleermuizen werpen”[5].
Afgoden van zilver… – op de vuilnisbelt ermee!
Nepgoden van goud… – zet maar bij het oud vuil!
In hoofdstuk 3 gaat het verder: “Op die dag zal de Heere de mooiste sieraden wegnemen: de enkelringen, de voorhoofdbanden, de maantjes, de oorhangers, de armbanden, de sluiers, de hoofddoeken, de enkelkettinkjes, de gordels, de reukflesjes, de amuletten, de ringen, de neusringen, de feestkleren, de mantels, de omslagdoeken, de tasjes, de handspiegels, de onderkleding, de mutsen en de sluiers”[6].
En dan zegt Jesaja in hoofdstuk 4: ‘Het gaat niet om het sieraad met een kleine letter, maar om het Sieraad met een hoofdletter!’.
Hij overvleugelt moeiteloos de afgodjes van de mensen. Al die opsmuk van de mensen zinkt in het niet bij de Spruit van de Here!
Met dat Hebreeuwse woord voor Spruit – semah of tsemach – is trouwens iets bijzonders aan de hand.
Een exegeet noteert: “Zowel het Hebreeuwse woord voor ‘spruit’, tsemach, als het Griekse woord ervoor, anatole, betekent tevens opgang. Ook ‘Opgang’ is een naam van de Heer Jezus. Zo noemt Zacharias, de vader van Johannes de Doper, Hem -Lucas 1:78-. Alleen komt normaal gesproken de ‘opgang’ -zon- of de ‘spruit’ -plant- van onder naar boven, terwijl de Heer Jezus de ‘Opgang uit de hoogte’ is. Hij komt van boven naar beneden”[7].
Jesaja 4 leert ons onze positie kennen.
Immers – in Nederland hebben wij ook onze trots.
Wij zijn, bijvoorbeeld, trots op onze politieke cultuur. Wij zijn zeer deskundig als het om polderen gaat.
Architecten en bouwers zijn, bijvoorbeeld, heel trots op de realisatie van Forum Groningen, een omstreden megaproject in de binnenstad van Groningen; veel Groningers zijn overigens aanzienlijk minder enthousiast[8].
Men is, bijvoorbeeld, trots op klimaatdeals die gesloten worden. In Rotterdam bijvoorbeeld[9].
Ach, Nederland is een beschaafd land waar nog veel mogelijk is.
En Gereformeerde kerkmensen zeggen: de kerk is er nog, klein maar fijn. En er gebeurt veel op het kerkplein. Ja toch? Niet dan?
Echter – Jesaja 4 leert ons: wij zijn minne mensjes tegenover de hoogverheven God!
In Jesaja 4 gebeurt iets groots: iedereen is daar heilig. De kinderen van God blijken apart gezet te zijn.
Precies zoals Paulus het in Efeziërs 1 schrijft: wij zijn “vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde”[10]. En in Colossenzen 1: “En Hij heeft u, die voorheen vervreemd was en vijandig gezind, zoals bleek uit uw slechte daden, nu ook verzoend, in het lichaam van Zijn vlees, door de dood, om u heilig en smetteloos en onberispelijk voor Zich te plaatsen, als u tenminste in het geloof blijft, gefundeerd en vast…”[11].
Kijk, dan wordt Psalm 85 uiteindelijk geheel vervuld:
“Waar Hij ook gaat, de vrede gaat Hem voor,
liefde en trouw ontspruiten in zijn spoor.
Gerechtigheid is voor zijn aangezicht,
zij bloeit alom waar Hij zijn voetstap richt”[12].
Dat is het perspectief van Gereformeerd leven.
Ook in 2019.
Noten:
[1] Jesaja 4:2 en 3.
[2] Jesaja 2:1 en 2.
[3] Jesaja 2:11 en 12.
[4] Jesaja 2:17.
[5] Jesaja 2:20.
[6] Jesaja 3:18-23.
[7] Geciteerd van https://www.oudesporen.nl/Download/OS2033.pdf , pagina’s 84 en 85; geraadpleegd op dinsdag 3 december 2019.
[8] Zie “’Een gebouw van niks’ voor Groningen”. In: Nederlands Dagblad, woensdag 27 november 2019, p. 4 en 5.
[9] Zie: “Rotterdam: wind, waterstof en fietsles tegen uitstoot van CO2”. In: Nederlands Dagblad, zaterdag 23 november 2019, p. 2.
[10] Efeziërs 1:4.
[11] Colossenzen 1:21, 22 en 23 a.
[12] Psalm 85:4 – Gereformeerd Kerkboek-1986.
