De coronacrisis kan tot de vraag leiden: komt de Here Jezus Christus spoedig terug?
In Mattheüs 24 lezen wij in verband met de tekenen van het einde van de wereld: “Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen hongersnoden zijn en besmettelijke ziekten en aardbevingen in verscheidene plaatsen”[1].
In die situatie moeten gelovige mensen aan de goede kant staan. En dat moet vooral zo blijven!
De tegenstelling tussen Gods medestanders en Diens tegenstanders is scherp. Vlijmscherp.
En er is meer.
In de Bijbel wordt de uitschakeling van Gods tegenstanders in harde lijnen getekend. Dat zien we bijvoorbeeld in Openbaring 20[2].
De inzet van dat Bijbelkapittel luidt: “En ik zag een engel neerdalen uit de hemel met de sleutel van de afgrond en een grote ketting in zijn hand. En hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan, en bond hem voor duizend jaar, en wierp hem in de afgrond, en sloot hem daarin op en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet meer zou misleiden, totdat de duizend jaar tot een einde gekomen zouden zijn. En daarna moet hij een korte tijd worden losgelaten”[3].
Wat gebeurt daar? Antwoord: Christus demonstreert Zijn overmacht door Zijn tegenstander, de duivel, duizend jaar te knevelen. Onze Heiland is oppermachtig!
Wij lezen verder.
“En ik zag tronen, en zij gingen daarop zitten, en het oordeel werd hun gegeven. En ik zag de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en om het Woord van God, en die het beest en zijn beeld niet hadden aanbeden, en die het merkteken niet ontvangen hadden op hun voorhoofd en op hun hand. En zij leefden en gingen als koningen regeren met Christus, duizend jaar lang. Maar de overigen van de doden werden niet weer levend, totdat de duizend jaar tot een einde gekomen waren. Dit is de eerste opstanding. Zalig en heilig is hij die deelheeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang”[4].
Wat gebeurt daar? Antwoord: Christus demonstreert nog eens Zijn overmacht. Hoe dan? De martelaars – zeg maar: de slachtoffers van het duivelswerk – gaan met Christus meeregeren. Die martelaars worden, om zo te zeggen, ministers. Christus’ regeermacht kent zijn weerga niet!
En hoe gaat het verder?
“En wanneer die duizend jaar tot een einde gekomen zijn, zal de satan uit zijn gevangenis worden losgelaten. En hij zal uitgaan om de volken te misleiden die zich in de vier hoeken van de aarde bevinden, Gog en Magog, om hen te verzamelen voor de oorlog. En hun aantal is als het zand van de zee. En zij kwamen op over de breedte van de aarde, en omsingelden de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad. Maar er daalde vuur van God neer uit de hemel en dat verslond hen. En de duivel, die hen misleidde, werd in de poel van vuur en zwavel geworpen, waar ook het beest en de valse profeet reeds zijn. En zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheid”[5].
Men begrijpt: de definitieve ondergang van de satan kan nu niet uitblijven. De satan krijgt, om het zo maar uit te drukken, levenslang!
Wat gebeurt er in Openbaring 20?
Geteisterde en anderszins geplaagde kinderen van God krijgen hun definitieve plaats in de ‘regeringsploeg’ die Hij Hoogstpersoonlijk samenstelt!
Misschien gevoelen sommigen de drang om iets te zeggen als: ‘de ware kerk wordt bijkans verdelgd, maar zij wordt op het nippertje gered!’. Met een stellingname met betrekking tot de ware kerk moeten wij echter een beetje voorzichtig zijn. Op dit punt wordt veel wijsheid van ons gevraagd!
Laten we samen vaststellen dat het in Openbaring 20 om al Gods kinderen gaat.
De Gereformeerd-vrijgemaakte predikant C.G. Bos (1909-1988) schreef eens: “Dat wil niet zeggen, dat er niemand zalig wordt, die in deze levenstijd niet gehoorzaam de roepstem van Christus volgt en zich daar voegt, waar Christus samenroept. Wanneer dat bijvoorbeeld door gebrek aan inzicht is, uit onwetendheid, dan weten wij dat Hij zeer barmhartig en genadig is. Al de zijnen, die bij al hun overblijvende zwakheid en gebreken Hem toch hebben liefgehad in onverderfelijkheid, zal Christus in het uur van hun sterven vrijmaken van alle ongerechtigheid, alle zonde doen afsterven, ook overgebleven kerkzonde, en hen brengen waar zij behoren te zijn”.
Op dit punt zijn nonchalance en gemakzucht geenszins op hun plaats. Dominee Bos schreef daaronder namelijk ook: “Maar wie het lichtvaardig en gemakzuchtig daarop zou willen laten aankomen, zal wel bedrogen uitkomen. Wie zonder harde en volhardende strijd plaats aan de zonde geeft in zijn leven, welke zonde ook maar, toont daarmee niet werkelijk te leven uit het geloof en wordt niettegenstaande zijn ’vroomheid’ ledig weggezonden”[6].
Openbaring 20 kan men beschouwen als een oproep aan de kinderen van God, overal ter wereld. Die aansporing luidt: ‘Kinderen van God, kom naar de kerk! Want als u daar weg blijft, loopt u gevaar. Dat gevaar is dat u, misschien ongewild en onbewust, wegdwaalt van uw Heiland. Dat gevaar is dat op bepaalde punten een godsdienst-op-eigen-houtje ontstaat. Die kant moet het natuurlijk niet op. Kom dus naar de kerk!’.
Openbaring 20 biedt ook troost voor kerk-zondaars. Voor mensen dus die, door allerlei omstandigheden – zoals onwetendheid, gebrek aan inzicht en/of studiezin – op een plaats zitten die wel ‘kerk’ heet, maar het ten diepste niet is. Want ook die mensen vist de Heiland op. Hij is een echte Visser van mensen. Hij weet waar zij zitten. Hij ziet hen. En Hij grijpt hen vast: ‘Kom hier, je zit daar verkeerd; je hoort bij Mij!’.
Het gaat in Openbaring 20 hard tegen hard: “En zij kwamen op over de breedte van de aarde, en omsingelden de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad”. Komen Gods kinderen van over de hele wereld in de verdrukking? Worden ze weggedrukt? Nee, toch niet. “Maar er daalde vuur van God neer uit de hemel en dat verslond hen”. De opmars van de satan en zijn trawanten wordt gestuit!
Het is coronatijd. Coronacrisis, zeggen de mensen. Gelukkig worden er nu weer allerlei beperkende maatregelen versoepeld.
Intussen leven kinderen van God, ondanks alles, in een sfeer van overwinning en triomf. Want zij weten: de God van hemel en aarde zal overwinnen. Het regeerwerk van Christus wordt gevrijwaard van elke bedreiging.
Het is coronatijd. Coronacrisis, zeggen de mensen.
En jazeker, gelovige mensen hadden en hebben ook last van vele beperkingen. Maar voor al Gods kinderen geldt: de eeuwige vrijheid nadert!
Noten:
[1] Mattheüs 24:7.
[2] In het onderstaande gebruik ik onder meer: Dr. H.R. van de Kamp, “Openbaring – Profetie vanaf Patmos”. – Kampen: Kok, © 2000. – met name p. 434, 445 en 446.
[3] Openbaring 20:1, 2 en 3.
[4] Openbaring 20:4, 5 en 6.
[5] Openbaring 20:7-10.
[6] Ds. C.G. Bos, “Geloven en belijden 2; Toelichting op de Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikelen 20-37”. – tweede druk. – Groningen: Uitgeverij De Vuurbaak bv, © 1978. – citaten van p. 68.
