Licht in de duisternis

‘Vind je lichtpuntje en durf te hopen’.
Dat is het motto van de nieuwe campagne van SIRE, de Stichting Ideële Reclame. Deze in 1967 opgerichte stichting heeft als doel “om onderwerpen, die voor de samenleving van belang zijn, maar waar nog geen aandacht voor is, onder de aandacht te brengen en bespreekbaar te maken”[1].

Voor de kerk kan die nieuwe campagne een beetje ouderwets overkomen.
Immers – in de kerk schijnt al sinds mensenheugenis het licht van Gods Woord.
De kerk vestigt haar hoop al eeuwen lang op Jezus Christus, haar Heiland.
Hoezo moderne campagne…?

Laten wij maar eens naar het Schriftuurlijke licht kijken.

De schrijver van de brief aan de Hebreeën schrijft in hoofdstuk 2: “Daarom moest Hij in alles aan Zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en een getrouw Hogepriester zou zijn in de dingen die God betreffen, om de zonden van het volk te verzoenen. Want waarin Hij Zelf geleden heeft, toen Hij verzocht werd, kan Hij hen die verzocht worden, te hulp komen”.
Daarbij wordt in de Herziene Statenvertaling onder meer verwezen naar Philippenzen 2: “Hij heeft zichzelf ontledigd door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden”[2].

Dat begrip ‘ontledigen’ is een wat merkwaardig woord. Vanwege het voorvoegsel ont- zou men verwachten dat ontledigen het tegengestelde is van ‘leeg maken’: vol maken dus. Maar nee, dat betekent het niet. Het betekent: je ontdoen van iets, van zijn kracht beroven, jezelf bevrijden van iets.
Waar heeft Jezus zichzelf dan van ontdaan? Antwoord: van Zijn Goddelijkheid. Jezus is een gewoon mens geworden. Hij is niet meer gelijk aan God. Zijn Goddelijkheid heeft op aarde in zekere zin geen inhoud meer. Datzelfde woord – een vorm van het Griekse kenoo – treffen we ook aan in Romeinen 4: “Immers, als zij die uit de wet zijn, erfgenamen zijn, is het geloof zonder inhoud geworden en is de belofte tenietgedaan”[3].

Jezus laat, als Hij op aarde komt, enorm veel voorrechten van God links liggen. Massa’s privileges laat Hij buiten beschouwing. Hij daalt af naar een zondige wereld. Hij woont en werkt in een verdorven wereld. 
Wat een afgang… Van hemelse macht en majesteit gaat het naar aardse slechtheid en snoodheid.
Daar leeft en werkt Jezus tussen.
Wat een beproeving is dat!

Maar ook: wat een genade toont God zo aan Zijn kinderen!
Immers – de Heiland is bereid om voor Zijn broers en zusters te sterven.
Willens en wetens ziet Hij de dood in de ogen, om vervolgens met Zijn almacht de dood te overwinnen.
Met opzet en bij Zijn volle bewustzijn maakt Hij voor alle door Hem uitgekozen mensen een doorgang naar het eeuwige leven!

Wat zegt ons dat vandaag?
SIRE predikt: ‘Vind je lichtpuntje en durf te hopen’. SIRE schrijft: “De wereld kan soms duister voelen. Terwijl juist in onzekere tijden hoop houden zo belangrijk is. Het helpt ons nadenken over wat belangrijk is, geeft moed en maakt weerbaar. Wie hoopvol is investeert in het heden én de toekomst. Daarom roept SIRE je in deze campagne op om lichtpuntjes in jouw leven te vinden die jou hoopvol maken”.
En verder:
“De wereld kan soms duister voelen. Nog voor het ontbijt lees je over oorlogen, klimaatverandering of een inbraak in de buurt. Soms zakt de moed je in de schoenen. Terwijl juist in onzekere tijden hoop houden zo belangrijk is. Het helpt ons nadenken over wat belangrijk is, geeft moed en maakt weerbaar. Als je hoopvol bent, investeer je in het heden én in je toekomst. Daarom roept SIRE je in deze campagne op om lichtpuntjes in jouw leven te vinden die jou hoopvol maken. Kleine sprankjes hoop, die je keer op keer de kracht en energie geven om door te gaan”.
Op zichzelf is die campagne natuurlijk niet verkeerd. Het is goed en mooi om in een hoopvolle maatschappij onze plaats in te nemen.
Maar er is één principieel probleem: mensen kunnen de duisternis niet licht maken.
Laten wij het daarom maar bij Philippenzen 2 houden: “En in gedaante als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood. Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam, opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op de aarde, en die onder de aarde zijn”.
En laten wij Hebreeën 2 ook maar in beeld houden: “Nu zien wij echter nog niet dat Hem alle dingen onderworpen zijn, maar wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond, Die voor korte tijd minder dan de engelen geworden was, vanwege het lijden van de dood, opdat Hij door de genade van God voor allen de dood zou proeven. Want het paste Hem, om Wie alle dingen zijn en door Wie alle dingen zijn, dat Hij, om veel kinderen tot heerlijkheid te brengen, de Leidsman van hun zaligheid door lijden zou heiligen”.
Dus: óp naar de grote Christus, ‘t eeuwig licht![4][5]

Noten:
[1] Dit citaat komt van https://nl.wikipedia.org/wiki/Stichting_Ideële_Reclame ; geraadpleegd op donderdag 14 maart 2024.
[2] In deze alinea citeer ik achtereenvolgens Hebreeën 2:17,18 en Philippenzen 2:7.
[3] Romeinen 4:14.
[4] In deze alinea citeer ik van https://sire.nl/ en van https://lichtpuntje.sire.nl/ ; geraadpleegd op donderdag 14 maart 2024. Uit Gods Woord citeer ik Philippenzen 2:8-10 en Hebreeën 2:8b-10.
[5]  Het onderwerp van dit artikel is gekozen omdat de vrouwenvereniging ‘Bouwen en Bewaren’ van De Gereformeerde Kerk Groningen vanavond, donderdagavond 21 maart, zo de Here wil een bespreking wijdt aan Hebreeën 2. Van voornoemde vereniging is mijn vrouw lid. Met het schrijven van dit artikel hielp ik haar bij de voorbereiding op de verenigingsavond.