In de afgelopen weken was de kabinetsformatie in Nederland een ‘hot item’. Beoogd vice- premier Markuszower (PVV) werd uit de kandidatenlijst geschrapt. De NOS meldde: “Demissionair minister De Jonge bevestigt dat veiligheidsdienst AIVD belastende informatie heeft gevonden over PVV-Kamerlid Gidi Markuszower. De Jonge zei na de vergadering van het kabinet “dat dankzij de naslag van de AIVD is voorkomen dat iemand die kennelijk wordt gezien als een risico voor de integriteit van het landsbestuur bewindspersoon is kunnen worden”.
Daaropvolgend werd heel snel de naam van Marjolein Faber genoemd. Waarop VVD-leider “Yesilgöz zei (…) dat dit PVV-Kamerlid “geen onomstreden kandidaat” was, vanwege haar eerder gedane uispraken. Faber sprak in 2020 bijvoorbeeld in de Eerste Kamer over omvolking, een term uit het nationaalsocialisme. Ook werd haar enkele malen het woord ontnomen vanwege haar scherpe uitspraken”.
Hetgeen de vraag oproept: wordt ons land straks deels geregeerd door ongemanierde personen die nauwelijks of niet geïnteresseerd zijn in de bevolking die zij onder hun hoede hebben?
En moeten we ons met een verbijsterende onmiddellijkheid af gaan vragen hoe lang of kort het kabinet-Schoof blijft zitten? Verdwijnt deze regeringsploeg binnen de kortste keren roemloos door een zijdeur?[1]
Wat komt er in het harten van mensen op? Niet veel goeds. Dat wisten we al. En het is duidelijk dat ook de harten van parlementariërs en andere (aspirant-)machthebbers een bron van onbehouwen en soms zelfs stompzinnig gezwets is.
Dit alles maakt duidelijk dat de Heidelbergse Catechismus nog altijd heel actueel is: “Wij zijn van onszelf zó zwak, dat wij zelfs geen ogenblik kunnen standhouden, en bovendien houden onze doodsvijanden – de duivel, de wereld en ons eigen vlees – niet op ons aan te vechten. Daarom bidden wij U: wil ons toch staande houden en sterken door de kracht van uw Heilige Geest, zodat wij in deze geestelijke strijd niet het onderspit delven, maar altijd krachtig tegenstand bieden, totdat wij uiteindelijk de volkomen overwinning behalen”[2].
Psalm 19 blijkt ook vandaag nog actueel:
“Wie zou al zijn afdwalingen opmerken?
Reinig mij van verborgen afdwalingen.
Weerhoud Uw dienaar ook van hoogmoed.
Laat die over mij niet heersen;
dan zal ik oprecht zijn
en vrij van grote overtreding”[3].
Wij kunnen onszelf niet doorgronden. Wij zijn niet in staat om vast te stellen hoe zondig wij zijn. Wij zijn egocentrisch en zelfredzaam zonder dat wij het zelf beseffen. Bij ons is, om zo te zeggen, iedere dag grote schoonmaak nodig. Dat is hard nodig, ofschoon wij meestal zeggen: ‘Als het voor het oog maar schoon is, is er al veel bereikt…’.
De God van het verbond vraagt geen individualisme, maar oog voor elkaar en voor de ontwikkelingen in de maatschappij!
Mensen zijn heel vatbaar voor hoogmoed. Bij de PVV zien we dat vaak op de voorgrond staan. Een paar goed gekozen oneliners, flink wat grof gebeuzel… dan kom je in de krant, of op de televisie. Dat krikt het zelfbeeld omhoog, en niet zo’n klein eindje ook!
Welnu, de God van het verbond vraagt geen hoogmoed, maar ootmoed.
En Hij vraagt ook gebedskracht. Laten wij maar vragen om vrijmaking. Weg met de overheersing door verborgen zonden en zelfoverschatting – daar willen wij af. Dat is echte vrijmaking!
De schrijver van Psalm 19 – dat is David – denkt na over Gods grootheid, over Zijn scheppingskracht, over Zijn Woordproclamatie. Daarbij vergeleken zijn mensen maar klein en volstrekt onbetekenend.
Dat is een verkondiging die het in deze wereld niet goed doet.
Maar we moeten ons niet laten misleiden: zelfs kandidaat-bewindspersonen zetten een grote mond op; en als ze eenmaal vooraan staan gaan ze voor het grootste deel van de hun toegemeten tijd voor de show kathedertaal bezigen. Ongewild zijn zij een spiegel voor kerkmensen. Door hun optredens wordt de tijdgeest wordt ten behoeve van gelovigen getekend.
Laten wij 1 Johannes 1 maar gelovig naspreken: “Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid”![4]
Noten:
[1] In deze alinea gebruik ik https://nos.nl/artikel/2524553-de-jonge-aivd-vond-belastende-informatie-over-markuszower en https://nos.nl/collectie/13962/artikel/2524587-uitkomst-crisisberaad-pvv-kamerlid-faber-blijft-kandidaat-minister-asiel ; geraadpleegd op zaterdag 15 juni 2024.
[2] Deze woorden komen uit de Heidelbergse Catechismus – Zondag 52, antwoord 127.
[3] Psalm 19:13, 14.
[4] 1 Johannes 1:9.
gereformeerd leven in nederland 
Plaats een reactie