Handelingen 14 en de smalle beurs

Sommige mensen – ook kerkmensen! – hebben aan het einde van hun geld nog een stuk maand over.
Een citaat uit het Nederlands Dagblad is tekenend.
De directeur van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud), de heer Arjan Vliegenthart, zegt: “Kom ik dit jaar wel rond? En op welke toeslagen heb ik recht? Hoewel de lonen stijgen, de inflatie zakt en het kabinet de koopkracht voor de meeste Nederlanders vergroot, blijven zulke vragen Nederlanders bezighouden, constateert directeur Arjan Vliegenthart van het Nibud. ‘Mensen die ons bellen, zeggen: Ik moet het eerst nog maar eens zien. Dat snap ik ook, want het leven is snel duurder geworden. Als iets heel moeilijk was en het wordt nu iets makkelijker, blijft het nog steeds moeilijk.
Dat zie je bij de laagste inkomens, die de energietoeslag verliezen. Voor hen blijft het ontzettend puzzelen om rond te komen – ook al krijgen zij er door het kabinetsbeleid een paar tientjes per maand bij. Maar dit speelt niet alleen bij mensen met een smalle beurs. Ook Nederlanders met hogere inkomens zijn tot de conclusie gekomen dat zij financieel toch minder gezond waren dan zij dachten. Ze moeten schulden aflossen, hun buffers weer opbouwen en op hun uitgaven letten. Dus voor een brede groep Nederlanders blijven de zorgen over hun financiën onverminderd bestaan”[1].

Laten wij, als het om deze dingen gaat, elkaar vandaag wijzen op Handelingen 14.
De apostel Paulus zegt daar: ‘Beste mensen, hou op met die afgoderij van jullie. En stop vooral met het vereren van ons’.
Dat Paulus en Barnabas op het schild worden gehesen is, menselijk gesproken, overigens geen wonder. De hemelse God heeft de prediking van de beide evangelisten namelijk ondersteund met de genezing van een verlamde man. De monden van velen die erom heen staan, vallen open: ‘Wat gebeurt hier nou toch?’. Eendrachtig gaat de meute op zoek naar een verklaring van dit verbijsterende fenomeen. Al snel heeft het toegestroomde volk een prettig klinkende verklaring gevonden: ‘Dit zijn godenzonen’. Daarom roept Paulus: ‘Stop die afgoderij!’.
Want, zo betoogt Paulus, de Here “heeft in de tijden die achter ons liggen al de heidenen hun eigen wegen laten gaan, hoewel Hij Zichzelf toch niet onbetuigd liet door goed te doen: Hij gaf ons vanuit de hemel regen en vruchtbare tijden en verzadigde ons hart met voedsel en vreugde”[2].

De volken op de wereld hebben lange tijd niets meer van God gehoord.
Wat gaan mensen dan doen? Zij gaan eigen wegen zoeken. Zij proberen de problemen zelf op te lossen. En zo gebeurde dat ook.
De God van hemel en aarde had al die volken natuurlijk kunnen uitroeien. Hup, weg ermee! Hij had – om zo te zeggen – het hele zaakje op kunnen vegen. Want opgeruimd staat netjes…
Maar zo deed Hij dat niet. Integendeel. Hij gaf allerlei zegeningen. Er was vruchtbaarheid. Er kwam regen, op Zijn tijd.
Waarom deed de Here dat zo? Antwoord: omdat Hij Zijn heilsplan aan het uitvoeren was en is. En in dat heilsplan wordt heel de wereld betrokken!

En nu? Nu worden Paulus en Barnabas nota bene godenzonen genoemd. Dat is het beste bewijs dat de mensen in Handelingen 14, om zo te zeggen, lichtjaren van de Koning van de kosmos af staan.
Je zou zeggen: nu heeft God een extra reden om een opruimactie te starten. Maar nee, die actie wordt niet gestart. De hoge God blijft genadig!

Paulus wordt gestenigd. Hij is, wat je noemt, op sterven na dood.
En toch… toch gaat het Evangelie verder door de wereld.
Want… de apostel staat op. Terwijl zo ongeveer iedereen dacht dat de Godsgezant gestorven was.
En dan lezen we: “Maar toen de discipelen hem omringd hadden, stond hij op en ging de stad in, en de volgende dag vertrok hij met Barnabas naar Derbe. En nadat zij aan die stad het Evangelie verkondigd hadden en veel discipelen gemaakt hadden, keerden zij terug naar Lystre, Ikonium en Antiochië”.
De God van hemel en aarde triomfeert over de afgoden en de verering van die nepgoden![3]

De Here onderhoudt de aarde en de schepselen die daarop wonen.
Iedereen en alles wordt door Hem aangestuurd.
Maar hoe kan het dan dat er zoveel ellende is op de wereld? Een volledig antwoord op die vraag kan niemand geven. Maar we kunnen wél zeggen dat de almachtige God ons keer op keer toont als Hij de mensheid gewoon haar zogenaamd wijze gang laat gaan. Wat zien wij dan? Dan wordt het binnen de kortste keren een bende in de wereld.

Iedereen en alles op aarde wordt door God aangestuurd.
En uit Handelingen 14 weten we: God kan wonderen doen.
Laten we daarom maar op hem vertrouwen. Ook als wij veel zorgen over onze financiën kennen. Ook als wij een smalle beurs hebben. Ook als wij aan het einde van ons geld nog een stuk maand over hebben.
Zolang de dienst van ons, Zijn kinderen op aarde, nog niet voorbij is laat Hij ons in leven. Laten we dus maar de rust bewaren. En vergeet het nooit:
“Wie vrolijk voortgaat op Gods wegen,
beërft een overvloed van zegen”![4]

Noten:
[1] Dit citaat komt uit: ‘Geldzorgen met dikkere portemonnee’. In: Nederlands Dagblad, donderdag 11 januari 2024, p. 1.
[2] Handelingen 14:16,17.
[3] In deze alinea citeer ik Handelingen 14:20,21. In deze en voorgaande alinea’s maak ik gebruik van een preek over Handelingen 14:8-22 van de hand van de Gereformeerd-vrijgemaakte predikant E.Th. van den Born (1900-1982). De preek is gedateerd op zaterdag 22 juni 1963.
[4] Dit zijn regels uit Psalm 112:1 – berijmd; Gereformeerd Kerkboek-1986.